مقايسه سبك شناسانه تشبيهات شاهنامه با تشبيهات گرشاسبنامه

A Comparative reading of Similies in Ferdowsi’s Shahnameh and Asadi Tousi’s Garshaspnameh

اين مقاله بررسي و مقايسه سبك شناسانه تشبيهات شاهنامه فردوسي و گرشاسپنامه اسدي طوسي از لحاظ ادبي و فكري است. رويكرد تحقيق توام با نگاهي جامعه شناسانه است كه به ناچار با مسايلي درگير شده كه مربوط به حوزه هاي زيبايي شناسي، روانكاوي اجتماعي و فرهنگ عامه است. اين تحقيق بزرگترين عاملِ تمايز و برتري تشبيهات فردوسي را نسبت به تشبيهات اسدي طوسي تناسب و تعادل آنها ميداند كه باعثِ ايجادِ تناسبِ فرم با محتوي و نوع ادبي و انسجام در كليّت، مجموعه ها و واحدهاي تشبيه در شاهنامه همچنين همخواني و هماهنگي آن تشبيهات با ذايقه و تصورات عموم ايرانيان در قرون متمادي شده است. نتيجه اين تحقيق ميتواند به عنوان يكي از پاسخهايي علمي مطرح شود در جواب اين سوال كه علت برتري و محبوبيت شاهنامه نسبت به ساير حماسه هاي ملّي و بطور اخص گرشاسپنامه چيست.

The present paper is a stylistic comparative study of the similes in Ferdowsi’s Shahnameh and Asadi Tousi’s Garshaspnameh from a literary and ideological point of view. The study’s approach however includes a sociological view that is unavoidably associated with issues related to aesthetics, social psychology and culture. The findings demonstrate that the most important distinction that gives superiority to Ferdowsi’s similes is their appropriateness and equilibrium resulting in an agreement between form and content or genre, as well as organic coherence, simile collections and units in Shahnameh. Also is the similes’ being in harmony with most of Iranians’ taste and thoughts. The findings of the study provide an answer to the question of superiority and popularity of Shanhnameh over other Persian epic poems especially Garshaspnameh.