ارزيابي مسايل و مشكلات مديريت شهرهاي كوچك ايران از ديد شهرداران ( نمونه بيست شهر غرب كشور)

توسعه شهرنشيني در جهان و به ويژه در كشورهاي در حال توسعه، عوارض و مسايل گوناگوني را به همراه داشته است. ظهور شهرهاي كوچك و نوبنياد، با ماهيت روستا شهري، پديده اي است كه بسياري از كشورهاي مختلف و از جمله ايران با آن روبرو هستند. مزاياي شهرهاي كوچك در تعادل بخشي در توسعه منطقه اي و زندگي در شهرهاي كوچك، باعث شده است تا در سال هاي اخير در سياستگذاري توسعه شهري و ملي توجه بيشتري را به خود جلب كنند. اين شهرها با وجود نقاط قوت و فرصت هاي متنوع پيش رو، به لحاظ مديريتي به ويژه در امور مالي با مشكلات زيادي روبرو هستند. شهرهاي كوچك، با گرايش‌هاي شهري، در دل خود سادگي روستا را دارند و غالباً از مناسبات اقتصادي و اجتماعي روستايي برخوردارند. اين شهرها با ماهيتي ويژه، داراي مشكلات خاص خود (از جمله منابع مالي ناپايدار، ضعف نيروي انساني و فني و ...) هستند و از اين رو نيازمند مديريت ويژه مي باشند. رو در اين نوشتار با نگاه تازه به مديريت شهري در شهرهاي كوچك، سعي شده مشكلات مديريتي فراروي اين شهرها شناسايي و تاحدي تحليل گردد. به اين منظور ضمن بررسي كتابخانه اي اسناد و اطلاعات موجود ، در يك بررسي ميداني، با استفاده از پرسشنامه و مصاحبه با شهرداران چند شهر در استان‌هاي كرمانشاه، همدان و كردستان، چند و چون مشكلات مديريتي اين شهرها تحليل شده است. اطلاعات به دست آمده از اين بررسي نشان مي دهد كه عمده‌ترين مساله بر سر راه مديريت شهري در شهرهاي كوچك، مسايل مالي و كمبود منابع مالي پايدار مي-باشد، كه البته اين ضعف با مشكلاتي همچون عدم انتخاب صحيح مديران، عدم استفاده از فرصت هاي موجود (به دليل ضعف مديريتي و اقتصادي) تشديد مي‌شود. اين بررسي نشان مي دهد كه تامين مالي و درآمد پايدار براي شهر و استفاده از تجربه‌هاي بخش خصوصي، از نيازهاي ضروري مديريت شهري در شهرهاي كوچك است. همزمان اين شهرها بايد به رفع مشكلاتي در عرصه نيروي انساني، فني و ظرفيت‌ سازي در حوزه‌هاي مختلف توجه جدي نشان دهند. اگرچه محدوديت منابع مالي خود عاملي در اصلي دامن زدن به ساير مشكلات، همچون كاستي زيرساخت‌ها و ظرفيت‌هاي انساني و فني است، اما مقايسه شهرهاي مختلف نشان مي‌دهد كه مديريت شهري و نوآوري مديران شهري به عنوان يك عامل تعيين كننده، نقشي اساسي در كاهش مشكلات مالي و مادي شهرهاي كوچك دارد. همچنين شهرهاي كوچك داراي وضعيت و ويژگي‌هاي اجتماعي و فرهنگي خاص هستند كه براي اين شهرها ممكن است به فرصت‌هاي مانند بهره‌گيري از سرمايه اجتماعي موجود، و تهديدهايي مانند نديده گرفتن قوانين و مقررات موجود بيانجامد.