نقش « سبك زندگي » در ايجاد و توسعه ي فضاهاي شهري

زندگي در شهر، يك انتخاب نيست، اما رفتارهاي شهري متفاوت، تنوع الگوهاي كار، سكونت و گذران فراغت، شهروندان را خواسته يا ناخواسته، به «انتخاب» پاره اي الگوها وامي دارد. بنابراين زندگي ساكنان شهر، همواره از ضروريات مادي و عوامل غيرمادي (فرهنگي) متاثر است. اين مطالعه در پي آن است كه از طريق به كارگيري نوعي زبان علمي، به توضيح پديده هايي در شهر بپردازد كه به سرعت در حال رشد هستند؛ بسيار سريع تر و در بيش تر موارد، بي اعتنا به برنامه ريزي ها و مديريت شهري. در اين ميان مديريت شهري نيز در موقعيت و وضعيتي انفعالي، به جاي آن كه به سازوكار تكوين اين پديده هاي شهري بپردازد و بكوشد در تكوين آن نقشي مثبت و موثر داشته باشد، همواره در كار ابداع روش هايي براي كنترل و مهار اين رويدادهاي شهري است. روش هاي كنترل و مهار كه در بسياري مواقع نيز ماهيتي تجويزي و گاه حتي سركوب گرانه دارد. در اين رهگذر مديريت شهري، در شكل گيري فضا ها و اتمسفر شهري كم ترين سهم را دارد و به بهانه ي «شهر در حال گذار»، بسياري از وظايف و مسووليت هاي خود را به گذر زمان وامي گذارد! اين پژوهش ميكوشد با استفاده از روش هاي كتابخانه اي و به خصوص مطالعه ي ميداني و موردي، نمونه هايي از اين سازوكارهاي حيات شهري را مطالعه و شناسايي كند. از آن جا كه تحولات شهر در ايجاد هويت هاي جديد و تغيير سبك زندگي گروه هاي مختلف اجتماع شهرنشين موثر است و شناخت اين تاثيرات براي شناخت روند تحولات شهري بسيار ضروري است، اين پژوهش مي تواند جنبه ي كاربردي هم داشته باشد.