كتاب «الجامعه» و نقش آن در فرآيند تبيين آموزه‌هاي شيعي

The Book Al-Jami‘a and Its Role in the Process of Expounding Shiite Teachings

از شاخه‌هاي مسيله علم امام موضوع منابع علم امام است. شناخت منابع علم امام، ميزان حساسيت نسبت به گفتار ايشان را معين كرده و ملاكي روشن براي گونه مواجهه با سخنان ايشان است. در روايات، از منابع علم امام، نوشتاري بنام الجامعه دانسته شده كه گاه از آن به صحيفه تعبير شده است. الجامعه يكي از دو كانون اصلي علم امام علي (عليه السلام) به احكام و حلال و حرام الهي، در كنار سرچشمه دانش زاي الف باب(هزار در علم) است كه فرآيند آن آگاهي ساير پيشوايان شيعه به احكام الهي است. نگارش اين نوشته در زمان پيامبر توسط اميرالمومنين، بر روي قطعات متعددي از پوست صورت يافته است. دانش اين صحيفه، آنگونه كه عنوان آن نيز نمايانگر است، امام را از ديگران بي نياز و مردم را براي دسترسي به حقايق احكام، نيازمند امام مي نمايد. اين امر نشانه‌اي بر تكميل دين و عرضه كامل حلال وحرام توسط پيامبر اعظم(صل الله عليه وآله وسلم) است و نقشي موثر در تبيين معارفي از دين و استحكام بخشي از آن داشته است.

A branch of the question of holy Imams’ knowledge is sources of their knowledge. Knowledge of sources of Imams’ knowledge is a clear criterion for kind of encountering their words. In hadiths, a writing called al-Jami‘a, sometimes named al-Sahifa, is considered among sources of Imams’ knowledge. Along with “thousand doors of knowledge,” al-Jami‘a is one of Imam Ali’s two main sources of knowledge of divine precepts and lawful/unlawful whose result is awareness of other Imams of this knowledge. That writing is written by Imam Ali in the very holy prophet’s time on several pieces of parchment. As its title clearly indicates, knowledge of that book makes the Imam independent of others and others dependent upon the Imam in order to achieve realities of precepts. This is a sign of completion of the religion and perfect presentation of lawful/unlawful by the holy prophet, and has played a major role in expounding some teachings of the religion and establishment of some other parts of it.