بررسي كاربرد دشواژه‌ها در گفتار گويشوران زبان تركمني

The Study of Taboos in Turkmen Speakers’ Speech

تجربه زندگي اجتماعي به ما آموخته است كه، اگر بخواهيم در برخوردهاي اجتماعي خود موفق باشيم، بايد رفتار اجتماعي خاصي، متناسب با موقعيت مورد نظر و متناسب با رابطه اجتماعي خود با ديگران در آن موقعيت، داشته باشيم. در‌واقع آن‌چه ما رفتار اجتماعي مناسب مي‌ناميم، در اكثر موارد، صرفاً رفتار زباني مناسب است. رفتار زباني مناسب يعني تشخيص اين‌كه در هر موقعيت اجتماعي چه بايد گفت و چه نبايد گفت. دشواژه‌ها نيز از آن دسته واژه‌هايي هستند كه درهنگام استفاده از آن‌ها بايد به اين امر توجه نماييم. در اين مقاله، كاربرد دشواژه‌ها در گفتار گويشوران زبان تركمني بررسي شده است. نتايج بررسي نشان داد كه ميان ميزان كاربرد دشواژه‌ها و جنسيت و سن گويشوران رابطه معناداري وجود دارد.

The experience of social life has taught us that if we want to be successful in our social contacts, we should have special social behavior, proportionate to the situation and the social relationship that exists between us and others. As a matter of fact what we call appropriate social behavior, is merely appropriate linguistic behavior. The appropriate linguistic behavior is to recognize what to say in each social situation and what not to say, so When we want to use taboos, we should pay attention to it. In this article, the usage of taboos in Turkmen speakers’ speech has been studied. The findings demonstrated that there is a meaningful relationship between the use of taboos and the social factors like gender and age.