نام‌ها‌‌ي خاص مشترك در كتيبه‌هاي سغدي سند علياي پاكستان و كتيبه‌هاي ايراني ميانه غربي (ساساني ـ پهلوي اشكاني)

Common Proper Names in Sogdian Inscriptions of Pakistan’s Upper Indus and Western Middle Iranian Inscriptions (Sasanid, Parthian)

كتيبه‌‌هاي سغدي سند عليا مجموعه‌‌اي است شامل بيش از 700 سنگ‌نوشته به زبان‌‌هاي پارتي (2 مورد)، فارسي ميانه (2 مورد)، بلخي (2 مورد)، و بقيه به زبان سغدي و نيز نقش برجسته‌هايي، كه بر روي سنگ‌‌هايي در كناره اين رودخانه كنده شده‌‌اند. بر روي بيش‌تر اين سنگ‌نوشته‌‌ها، نام بازرگانان سغدي حك شده است كه زماني از اين مكان ديدار كرده‌‌اند. اين كتيبه‌‌ها متعلق به قرن سوم تا ششم ميلادي است. وجود نام‌ها‌‌ي فارسي ميانه نظير شاپور، كرتير، و پاپك در ميان نام‌ها‌‌ي سغدي زماني نزديك به دوره ساساني (نيمه قرن سوم تا هفتم ميلادي) را تاييد مي‌‌كند. در اين مقاله، ابتدا نام‌ها‌‌ي خاص مشترك بين كتيبه‌‌هاي سغدي و كتيبه‌‌هاي ايراني ميانه غربي (پهلوي ساساني ـ پهلوي اشكاني) مشخص شده، و سپس شباهت‌‌ها و ناهمانندي‌ها در پايان هر نام آورده مي‌‌شود.

The Sogdian inscriptions of the upper Indus are a corpus of more than 700 graffiti including 2 in Parthian, 2 in Middle Persian, 2 in Bactrian and the others in the Soghdian language and Some engravings carved on the boulders which litter the banks of this river; for the most part they consist of the personal names of visiting Sogdian merchants. These inscriptions belong to about the 3rd-6th centuries AD. The occurrence of Middle Persian names such as Shapur, Kartir, and Babak amongst the Sogdian names also suggests a time within the Sassanian period (i.e. 3rd-mid 7th century). In this Paper, I considered the common proper names between Sogdian and the west Middle Iranian Inscriptions, and then the similarities and differences are studied at the end.