بررسي رابطه بين فقر و توسعه مالي در اقتصاد ايران طي دوره زماني 1386- 1352

Poverty and Financial Development in the Iranian Economy (1973-2007)

در اين تحقيق، به بررسي رابطه بين توسعه بخش مالي و كاهش فقر در اقتصاد ايران طي دوره 1386-1352 پرداخته شده است. جهت كشف رابطه بلندمدت بين متغيرهاي وارده در مدل، از روش باندهاي مرزي پسران و همكاران، منتشر شده در سال 2001 استفاده گرديده و جهت كشف رابط عليت بين توسعه بخش مالي و كاهش فقر، از روش عليت دولادو و لوتكپول استفاده شده است. در اين مقاله، جهت نشان دادن توسعه مالي، سه شاخص جايگزين و جهت نشان دادن شاخص كاهش فقر، منتشر شده در سال 1996، هزينه مصرفي خصوصي سرانه به كار برده شده است. نتايج حاصل از اين تحقيق حاكي از وجود رابطه بلندمدت بين متغيرهاي وارده در مدل است. نتايج آزمون عليت دولادو و لوتكپول نيز نشان مي دهد كه توسعه مالي نتوانسته است بر كاهش فقر موثر باشد.

This study examines the relationship between financial sector development and poverty reduction in the Iranian economy during 1973-2007. To explore a long-term relationship between variables, Bounds Testing Approach of Pesaran and others (2001) was used and to investigate the interface and causality between financial sector development and poverty reduction Dolado and Lutkepohl’s approach and causalty test (1996) was applied. In this paper for showing financial development, three alternative indicators and for representing poverty the cost of private consumption per capita are used. Results from this study indicate a long-term relationship between variables in the model. Dolado and Lutkepohl causality test results also show that financial development is not effective in poverty reduction .