پلانتينگا و مسيله منطقي شر

Plantinga and Logical Problem of Evil

مسيله منطقي شر، كه از سوي كساني چون مكي ارايه شده است، ادعا مي‌كند كه ميان علم، قدرت، و خيرخواهي مطلق خداوند و وجود شر در عالم ناسازگاري منطقي وجود دارد. پلانتينگا براي حل اين مسيله از اختيار انسان و مفهوم شرارت جهان‌گير كمك مي‌گيرد؛ وي مي‌‌خواهد نشان دهد كه ممكن است خداوند علي‌رغم قدرت مطلق خويش، به ‌سبب مختاربودن انسان و مبتلابودن وي به شرارت جهان‌گير، نتوانسته است جهاني بيافريند كه حاوي هيچ‌گونه شري نباشد. مفهوم شرارت جهان‌گير مسايل و مشكلات مهمي به‌دنبال دارد. همچنين به ‌فرض اين‌كه اين مشكلات حل شود، دفاعيه مبتني‌بر اختيار، در بهترين حالت، ناتمام خواهد بود. به ‌نظر نگارنده، دفاعيه پلانتينگا از حل مسيله منطقي شر ناتوان است، چراكه مي‌توان اين مسيله را طوري بازسازي كرد كه نه با توسل به اختيار، بلكه صرفاً با توسل به هدف خلقت انسان قابل حل باشد. چيزي كه در دفاعيه پلانتينگا غايب است.

Logical problem of evil, proposed by J.L. Mackie, consists in inconsistency between God’s being omnipotent and omniscient and Wholly good and there being evil in the world. In order to solve this problem, Alvin Plantinga appeals to human freedom and transworld depravity. He wants to show that because of human freedom and suffering of transworld depravity, it is possible that God, although omnipotent, could not create a world in which there will be no evil. We have shown that the concept of transworld depravity not only does not solve the problem, but leads to other serious problems. Furthermore, even if these problems be solved, Plantinga’s defense will be insufficient.