نقدي بر انديشه سياسي ليواشتراوس

A Critique of Leo Strauss’ Political Thought

اين مقاله در دو بخش 1. هرمنوتيك اشتراوس 2. ديدگاه سياسي اشتراوس ، به بررسي مباني هرمنوتيكي ليواشتراوس و تاثير آن بر انديشه‌ سياسي و قرايت وي از آثار افلاطون پرداخته است باور وي به تعاليم سري و علني فيلسوفان و ترس آنان از تعقيب و آزار راهي براي مطالعه معمولي آثار فيلسوفان نمي‌گذارد. و همه آنچه كه به نام فلسفه از آثار آنان گفته شده دروغ شرافتمندانه‌اي ‌ا‌ست كه فيلسوفان ناچار بوده‌اند به مردم بگويند؛ آنان در پنهان خويش، باورهاي ديگري داشته اند كه مصلحت نمي‌ديدند تا سرخويش را جز براي اصحاب، نمايان سازند.در حقيقت، اشتراوس خود دشمن فلسفه به معنايي است كه در دانشگاه‌ها تدريس مي‌شود در اين مقاله به‌طور جدي و با دلايل منطقي به نقد اين ديدگاه پرداخته‌ام. انگيزه اشتراوس در رويكرد به آثار افلاطون بحران در غرب بوده است اشتراوس در بحث از عدالت در جمهور افلاطون، ديدگاه تراسيماخوس را منطقي مي‌داند و معتقد است: «عدالت چيزي نيست جز عمل به نفع و مصلحت اقويا» او دفاع سقراط در برابر اين ديدگاه را ناقص دانسته، بر اين باور است كه سقراط نيز با تراسيماخوس هم عقيده بوده است.

This article has been arranged to discuss Leo Strauss’ hermeneutical principles and their impacts on his political thought as well as his reading of Plato in two parts: 1. Strauss’ hermeneutics; and 2. Strauss’ political view. His believes that philosophers have introduced their teachings in a mysterious way; and their fear of prosecution prevents ordinary study of their works. And all that has been said, in the name of philosophy, of their works is a noble lie which philosophers had to say to people. In secret, they had other beliefs which they did not wish to reveal for other than their own friends. As a matter of fact, Strauss is an enemy of philosophy as it is taught in universities. In this article, the author has criticized this view seriously and logically. Strauss has been motivated to approach Plato’s works because of crisis in the West. Concerning justice as discussed in Plato’s Republic, Strauss thinks that Thrasymachus’ view is reasonable, and he is of the opinion that “justice is the advantage of the stronger” (338c). He thinks that Socrates’ defense against this view is an incomplete one and Socrates had been of the same opinion with Thracymachus.