ماهيت واكه درج‌شده در وام‌واژه‌هاي انگليسي در زبان فارسي بر مبناي نظريه بهينگي

The Nature of Epenthetic Vowel in English Loanwordes In Persian Based on Optimality Theory

مقاله حاضر به بررسي شكسته‌شدن خوشه‌هاي همخوانيِ آغازين وام‌واژه‌هاي انگليسي در زبان فارسي، كه منجر به تغيير هجا مي‌شود، مي‌پردازد. داده‌هاي پژوهش از سه فرهنگ معتبر، انوري (1383)، مشيري (1371) و زمرديان (1384)، جمع‌آوري شده‌است. چارچوب اين پژوهش نظريه بهينگي ـ يكي از رويكرد‌هاي محدوديت بنياد ـ است كه پرينس و اسمولنسكي در سال 1993 آن را در چارچوب مكتب زايشي مطرح كردند. در اين پژوهش، در پي پاسخ به اين سوال هستيم كه نظريه بهينگي چگونه مي‌تواند تغيير و تحولات خوشه‌هاي همخواني آغازين وام‌واژه‌ها را، كه منجر به تغيير ساخت هجا در زبان فارسي مي‌گردند، تجزيه و تحليل كند؟ پاسخ مقاله حاضر به سوال مذكور اين است كه زبان فارسي براي دستيابي به برون‌داد‌هاي بهينه به تعارض محدوديت‌هاي نشانداري و پايايي در نظريه بهينگي پرداخته، با فرايند درج واكه (ميانجي و آغازي) خوشه‌هاي همخواني را مي‌شكند و تغييري در ساخت هجا پديد مي‌آورد. علت اصليِ درجِ واكه همگوني در نظر گرفته شده است.

The present paper studies breaking of initial consonant clusters of English loanwordes which results in changing of syllable structure in Persian. The research data were collected from three famous dictionaries -Anvari (1386), Moshiri (1371), Zomorrodian (1384). The theoritical framework of the present research is Optimality Theory, a constraint based approach, which was presented in Generative Grammar in 1993 by Prince and Smolensky . In this research, we are going to answer the question: How can Optimality Theory analyzes the changing of syllable structure of loanwords in Persian? The results show that Persian language follows a series of faithfulness and markedness constraints to obtain optimal outputs and by vowel epenthesis (initial and mediate), breakes the consonant clusters and changes the syllable structure.The main reason of vowel epenthesis in the present paper has been considered assimilation process.