بررسي محتواي اطلاعاتي هزينه هاي فروش عمومي و اداري شركت هاي پذيرفته شده

Information Content of SG&A Ratio in the Firms Listed

كارايي يا عدم كارايي افزايش هزينه ها از جمله هزينه فروش، عمومي و اداري و تاثير آن بر سودآوري آتي شركت، از جمله مباحث در حوزه حسابداري مديريت و اخيرا مورد توجه محققين مي باشد. افزايش رقم هزينه مذكور اگر همراه با كنترل از طرف مدير و با هدف خلق دارايي نامشهود باشد مي تواند با تاثير مثبت بر سودآوري آتي شركت همراه گشته، در نتيجه، داراي محتواي اطلاعاتي باشد. در اين تحقيق، محتواي اطلاعاتي اين رقم هزينه، از طريق تاثير آن بر مبلغ آتي سود عملياتي هر سهم؛ درآمد فروش؛ بهاي تمام شده كالاي فروش رفته؛ هزينه فروش، عمومي و اداري و كارايي عملياتي، آزمون شده است. نتايج پژوهش براساس اطلاعات 100 شركت فعال در بورس اوراق بهادار تهران براي دوره زماني 1389-1380 و بكارگيري رگرسيون فامامكبث1 (1997) نشان دهنده وجود رابطه معنادار بين رقم هزينه مذكور و ارقام ذكر شده، از جمله كارايي عملياتي مي باشد.

If when sell is increasing, general and administrative expenses (SG&A) are out of the management control and there is not purpose for the expenses, it can show inefficient management and will have a negative effect on future profitability. Inversely, if these expenses are under control and following a purpose, by creating intangible assets and cost stickiness justification, its increasing can indicate positive effect on future profitability, thus SG&A will have information content. The research assessed information content of SG&A ratio assessed by its effect on the indicators: future operating earnings per share, sell, cost of goods sold and operating efficiency. The research is based on the 100 active firms listed on Tehran Stock Exchange (TSE) for the period 1380 to 1389 and Fama-MacBeth (1997) regression and the Results show a significant relationship between SG&A and the indicators.