تحليل رابطه بين ابعاد مديريت دانش و سطوح يادگيري سازماني در بين اعضا هييت علمي دانشگاه اصفهان در سال تحصيلي 89-1388

The analysis of the relationship between knowledge management dimensions and organizationl learning levels between faculty members of Esfahan university educational year of 2009-2010

پژوهش حاضر با هدف تعيين رابطه بين ابعاد مديريت دانش با سطوح يادگيري سازماني در بين اعضا هييت علمي دانشگاه اصفهان انجام شده است. روش پژوهش علي و از نوع همبستگي بود و جامعه آماري پژوهش را كليه اعضا هييت علمي دانشگاه اصفهان تشكيل مي دادند كه با كمك جدول تعيين حجم كوهن و همكاران (2000)، 217 نفر از اعضا هييت علمي به شيوه نمونه گيري تصادفي ساده انتخاب شدند. براي گردآوري داده ها از دو پرسشنامه ي مديريت دانش حسين قلي زاده و همكاران (1384) و يادگيري سازماني واتكينز و مارسيك (2003) استفاده گرديد. به منظور تحليل داده هاي گردآوري شده از ضريب همبستگي پيرسون، رگرسيون چندگانه گام به گام، تحليل واريانس چند متغيره، آزمون شفه و مدل سازي معادله ساختاري استفاده گرديد. يافته هاي بدست آمده نشان داد كه بين ابعاد مديريت دانش با سطوح يادگيري سازماني در سطح 05/0? p رابطه معنادار وجود دارد. همچنين از بين سطوح يادگيري سازماني به ترتيب سطح فردي و سطح گروهي بهترين پيش بيني كننده هاي مديريت دانش مي باشند. به علاوه تحليل واريانس چند متغيره گوياي عدم تفاوت بين نظرات اعضا هييت علمي در مورد ابعاد مديريت دانش بر حسب جنسيت، رشته تحصيلي، مدرك تحصيلي، مرتبه علمي و سابقه خدمت و وجود تفاوت در مورد سطح سازماني در دانشگاه اصفهان بر حسب مرتبه علمي و سابقه خدمت بود. همچنين نتايج حاصل از مدل سازي معادله ساختاري حاكي از تاثير مستقيم يادگيري سازماني بر مديريت دانش با شاخص هاي برازش مناسب بوده است.

The objective of the study was to determine the relationship between knowledge management dimensions and organizational learning levels among the board of academic members at Esfahan university. The statistical population included all the academic members at Esfahan university, 500 people out of which using cohen et al, table 217 people was chosen through simple random sampling. The research method was causal comparative-correlation. To gather the data two questionnaires: knowledge management (Golizadeh et al.), organizational learning (Watkins & marsik)were used. To test the hypotheses inferential statistic such as Pearson correlation coefficient, stepwise multiple regression, multivariate analysis of variance (MANOVA), Scheffe test and structural equation modeling were used. Findings indicated a statistically significant relationship between dimensions of knowledge management and levels of organizational learning ( ).The results of stepwise multiple regression indicated that the individual level and group level were the best predictors of knowledge management. No significant difference was found between faculty membersʹ comments on knowledge management dimensions based on their sex, field of study, university degree, teaching level and working backgrounds. But there was a significant difference between their comments on organizational level based on teaching level and working backgrounds. The results of the structural equation modeling indicated that organizational learning had direct effect on knowledge management.