پديد آورندگان :
رضايي، اكبر نويسنده دانشيار گروه روانشناسي دانشگاه پيام نور(نويسنده مسيول) , , مصرآبادي ، جواد نويسنده استادبار دانشگاه شهيد مدني آذربايجان. , , محمدزاده، علي نويسنده استاديار گروه روانشناسي دانشگاه پيام نور. ,
كليدواژه :
رويكردهاي راهبردي يادگيري و دانشجويان , رويكردهاي سطحي يادگيري , رويكردهاي عمقي يادگيري , هوشهاي چندگانه , ويژگي‌هاي شخصيتي
چكيده فارسي :
هدف پژوهش حاضر بررسي رابطه و همچنين تعيين سهم هوشهاي چندگانه (هوش زباني يا كلامي، منطقي- رياضي، فضايي، موسيقايي، بدني- جنبشي، درون فردي، ميان فردي و طبيعت گرايانه) و ويژگي‌هاي شخصيتي (برون‌گرايي، سازش‌پذيري، وظيفه‌شناسي، روان‌رنجورخويي و انعطاف‌پذيري يا پذيرابودن نسبت به تجارب جديد) در پيش بيني رويكردهاي يادگيري راهبردي، عمقي و سطحي دانشجويان بود. بدين منظور، 413 نفر از دانشجويان گروه هاي علوم انساني دانشگاه پيام نور مركز تبريز (283 زن و 130 مرد) با روش نمونه گيري تصادفي چند مرحله اي انتخاب شدند و پرسشنامه هاي هوشهاي چندگانه، پنج عامل اصلي شخصيت و رويكردها و مهارت هاي مطالعه توسط اين دانشجويان تكميل شدند. آزمون همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون چندگانه استاندارد يا همزمان براي تحليل داده‌هاي جمع‌آوري شده مورد استفاده قرار گرفت. نتايج نشان داد كه همبستگي منفي و معني‌دار بين هوشهاي زباني يا كلامي، منطقي رياضي، فضايي، درون فردي و طبيعت گرايانه و رويكرد يادگيري سطحي وجود دارد، ولي رابطه بين اكثر هوش‌ها با رويكردهاي يادگيري عمقي و راهبردي مثبت و معني‌دار بود. همچنين نتايج تحليل رگرسيون نشان داد كه ويژگي شخصيتي وظيفه‌شناسي، هوش كلامي يا زباني و هوش ميان‌فردي (با ارزش بتاي منفي) عامل‌هاي پيش‌بيني‌كننده معني‌داري براي رويكرد يادگيري راهبردي بودند. در پيش‌بيني رويكرد عمقي متغيرهايي نظير هوش كلامي يا زباني، پذيرابودن نسبت به تجربه، هوش طبيعت‌گرايانه، وظيفه‌شناسي (با ارزش بتاي مثبت) و هوش موسيقيايي و برون‌گرايي (با ارزش بتاي منفي) از لحاظ آماري معني‌دار بودند. بهترين عامل پيش‌بيني‌كننده براي رويكرد سطحي يادگيري دانشجويان هوش ميان‌فردي بود و متغيرهاي پذيرابودن نسبت به تجربه، روان‌رنجورخويي، وظيفه‌شناسي، هوش كلامي يا زباني و هوش موسيقيايي از لحاظ ارزش بتا در اولويت بعدي قرار داشتند. از بين اين متغيرها، پذيرا بودن به تجربه، وظيفه‌شناسي، هوش كلامي و هوش موسيقيايي در پيش‌بيني رويكرد يادگيري سطحي بتاي منفي داشتند.
چكيده لاتين :
The objective of the study was to investigate the relationship between the multiple intelligence (verbal, logical-mathematical, spatial, musical, physical kinetic, intrapersonal, interpersonal, naturalistic), and personality characteristics (extraversion, compatibility, conscientiousness, neuroticism, flexibility) in prediction of the students’ strategic surface and deep learning procedures. The statistical population included 413 human sciences students from Tabriz Payam Noor University. The sampling method was multistage random sampling. The sample size was (283 female and 130 male): to gather the data two questionnaires, namely five main personality factors, the study skills and procedures were used. To analyses the data, Pearson’s correlation coefficient and multiple regression were used. The result showed that there was not significant difference between, verbal, logical- mathematical, spatial, intrapersonal, naturalistic and surface strategic learning procedures. There was significant difference between multiple intelligence components and seep strategic learning procedures. The results of regression analysis showed that the conscientiousness, verbal, and interpersonal (with negative Beta value) were the meaningful predictors of strategic learning procedures. The best predicting factor for surface learning was interpersonal intelligence and openness, neuroticism, conscientiousness, verbal and musical ranked thereafter the predicting for deep learning, variables such as verbal, naturalistic, and conscientiousness (with positive Beta value) were statistically meaningful.
