اهميت ثروت‌هاي مالي در مصرف بخش خصوصي كشور: نگاهي استراتژيك در راستاي اصلاح الگوي مصرف

Importance of Financial Assets in Iran’s Private Sector Consumption: A Strategic View to Correct Consumption Pattern

مصرف بخش خصوصي از متغيرهاي كلان موثر بر ساختار اقتصادي كشورهاست كه خود تحت تاثير سياست‌هاي دولت و بانك مركزي از يك سو و عادات و رفتارهاي مصرفي فردي از سوي ديگر قرار دارد. اغلب مطالعات تجربي در مورد رفتار مصرفي در بخش خصوصي بر درآمد و درآمد قابل تصرف متمركز بوده‌اند. در اين مقاله، اثر ثروت‌هاي مالي بر الگوي مصرف بخش خصوصي مورد تجزيه و تحليل قرار گرفته است. تحليل اقتصادسنجي با روش حدقل مربعات معمولي در قالب يك تابع مصرف كوتاه‌مدت و با استفاده از داده‌هاي فصلي 1/1375 تا 4/1389 نشان داد كه ميل نهايي به مصرف ناشي از درآمد قابل تصرف حدود 66/0 و ميل نهايي به مصرف ناشي از ثروت مالي حدود 16/0 است. اين يافته‌ها با ساختار كشورهاي در‌حال‌توسعه سازگار است. لذا سياست‌هاي پولي و مالي بهتر است به گونه‌اي تنظيم شوند كه زمينه كاهش تمايل به مصرف را از طريق اثر‌گذاري بر ثروت مالي و درآمد قابل تصرف فراهم آورند.

A strategic question on monetary policy is whether monetary policy should follow recognized and predetermined rules, or be left to discretion of policymakers. This paper studies the viewpoints of various economists before comparing regulation vs. discretion as a basis for monetary policies. Finally, a suitable policy strategy which is accepted by most economists and policymakers is introduced. In view of results and given economic conditions of Iran, a combination of regulation and discretion is recommended to guide Iran’s monetary policy.