اثر بخشي آموزش الگوي خوش بيني به روش قصه گويي بر افزايش پيشرفت تحصيلي در كودكان دبستاني

The effectiveness of training the optimism pattern through the storytelling method on increasing school children’s achievement

قصه گويي به عنوان روشي غيرمستقيم براي ارايه چارچوبي براي آموزش و ارتقا خودفهمي، كارآيي و وحدت دادن به تجارب، مي تواند در سلامت كودكان و نوجوانان نقشي موثر داشته باشد. بنابراين هدف از پژوهش حاضر، اثربخشي آموزش الگوي خوش بيني به روش قصه گويي بر افزايش پيشرفت تحصيلي در كودكان دبستاني شهر سنقر بود. اين پژوهش از نوع شبه آزمايشي با طرح دو گروه آزمايش و كنترل با پيش آزمون–پس آزمون و مرحله ي پيگيري مي باشد. از نمرات پيشرفت تحصيلي كودكان براي جمع‌آوري اطلاعات استفاده شد. گروه نمونه از بين داوطلبان شركت در كارگاه قصه گويي انتخاب شد و با روش همتا كردن براساس نمره ي پيش آزمون پيشرفت تحصيلي، آزمودني ها به دو دسته هم‌طراز تقسيم شدند و به طور تصادفي در دو گروه آزمايش وكنترل قرار گرفتند. گروه نمونه شامل 31 نفر بوده است. طرح آزمايشي طي 12 جلسه اجرا شد. و سه ماه بعد از اتمام جلسات پس آزمون و شش ماه بعد از پس آزمون، آزمون پيگيري اجرا شد. داده ها با آمار توصيفي، آزمون t مستقل و تحليل واريانس اندازه گيري مكرر تجزيه و تحليل شد. نتايج نشان داد كه آموزش الگوي خوش بيني به روش قصه گويي، باعث افزايش پيشرفت تحصيلي در كودكان دبستاني شده است. همچنين كاربرد پذيري اين روش منجر به پايداري اثرات آن بعد ازشش ماه شده است. بنابراين مي توان پيشرفت تحصيلي كودكان را با استفاده از آموزش الگوي خوش بيني به روش قصه گويي تغيير داد و با استفاده از اين آموزش به كودكان مي توان بسياري از مشكلات ناشي از پيشرفت تحصيلي را كه منجر به ساير مشكلات خواهد شد از بين برد يا حداقل كاهش داد.

Storytelling as an indirect method of providing a framework for training and promoting self-understanding, efficiency and unity of experiences, can have an effective role on children and teenagers’ health. Therefore, the aim of the study was the effectiveness of training the optimism pattern through the storytelling method on increasing school children’s academic achievement. The research method was quasi- experimental with experimental and control groups. The pre-test, posttest and follow- up stage were administered. To gather the data academic achievement test scores were used. Using the participants in storytelling workshop, the sample size was randomly chosen among the volunteers who added up to 31 people. Using the pre- test scores, matching group was chosen (experimental 15, control 16). The pre-test was administered 3 months after the completion of 12 treatment sessions and a follow- up test was administered six months after the post- test. Using descriptive and inferential statistics (t- test, ANOVA), the results showed that the mentioned method will increase the children’s academic achievement, it also showed that using this method may eliminate or reduce the other academic achievement problems, too.