مقايسه ميزان اختلال نافرماني مقابله اي (ODD) فرزندان با توجه به شيوه هاي فرزندپروري مادران

Comparison of the Rate of Oppositional DefiantDisorder(ODD) with Regard to Mothers’ Child Rearing Styles

هدف از پژوهش حاضر، مقايسه احتمال ابتلاپذيري فرزندان به اختلال نافرماني مقابله اي در شيوه هاي سه گانه فرزندپروري مادران بود. اين پژوهش از نوع پس رويدادي بود كه در آن از روش نمونه گيري تصادفي چند مرحله اي ( تركيبي از طبقه اي و خوشه اي) استفاده شده است. نمونه مورد بررسي در اين پژوهش دانش آموزان پسر پايه ي دوم ابتدايي شهرستان تبريز و مادران آن ها بود. بدين منظور، پس از مشخص كردن شيوه هاي فرزند پروري مادران به روش سرند كردن بر روي 30 والد در هريك از سه شيوه فرزندپروري و فرزندان آنها پرسشنامه شيوه هاي فرزندپروري بام ريند و پرسشنامه CSI-4 اجرا شد. نتايج با استفاده از تحليل واريانس يك راهه و آزمون تعقيبي توكيLSD تحليل گرديد. نتايج نشان داد كه از بين سه شيوه فرزندپروري مادران، شيوه فرزندپروري سهل گيرانه بيشترين نقش را در ابتلاي فرزندان آنها به اختلال نافرماني مقابله اي دارد.

This research aims to show the relation between the three styles of child rearing of mothers and the probability of having the oppositional defiant disorder of their children. The research was of a retrospective type in which the random sampling (integrating stratified and cluster) was used. The sample used in this research included the boy students of the second grade in elementary schools of Tabriz and their mothers. To do this, after specifying the mothersʹ child rearing styles by screening method on 30 mothers, in each of the three style, of child rearing and on their children, Baumrind questionnaire about the styles of child rearing and CSI-4 questionnaire were applied. The results were analyzed by one-way analysis of variance test and LSD test. The results showed that among the 3 types of mothersʹ child rearing‚ the style of permissive child rearing had a very important role in the children’s oppositional defiant disorder.