مطالعه نقش اندازه ابتدايي در طول عمر شركتهاي توليدي كوچك و متوسط

The Effect of Initial Size on the Duration of Small and Medium Manufacturing Enterprises (SMEs)

هدف از تحقيق حاضر بررسي تاثير اندازه شركت در بقاي شركت هاي توليدي كوچك و متوسط در ايران در فاصله سال هاي 1361- 1385 مي باشد. براي جمع-آوري داده ها از پايگاه داده وزارت صنايع و معادن استفاده شده و با استفاده از نرم افزار TDA به تجزيه و تحليل داده ها پرداخته شده است. براي تجزيه و تحليل اكتشافي داده ها از مدل برآورد كننده حد محصول (كاپلان- ماير) و براي آزمون فرضيه ها از مدل نيمه پارامتريك رگرسيون Cox استفاده شده است. در نتيجه اين تحقيق، رابطه مثبت و معني داري بين اندازه ابتدايي و بقا به دست آمده است. همچنين در اين تحقيق مقايسه اي بين توابع بقاي شركت هاي كوچك و متوسط صورت گرفته و نتيجه گيري شد كه احتمال بقاي شركت هاي متوسط (10 تا 99 نفر كاركن) از شركت هاي كوچك (زير 10 نفر كاركن) بيشتر است.

The aim of this paper is to investigate the effect of initial size on the duration of small and medium manufacturing enterprises in Iran through 1361-1385. The Industry & Mine Ministry database has been used for data gathering and the data are analyzed using TDA software. The Kaplan-Meier Product-Limit estimator has been used for exploratory data analysis and the semi-parametric Cox regression model is used to test the hypotheses. The results of this study support the positive and meaningful relationship between initial size and survival. Furthermoer, in this research the survival functions of small and medium firms were compared and we concluded that survival probability of medium firms (with 10 to 99 employees) is greater than that of small firms (with lower than 10 employees).