بررسي تاثير تمرينات قدرتي، تعادلي و تركيبي (قدرتي و تعادلي) بر تعادل پوياي نوجوانان پسر ورزشكار

The effects of strength, balance and combined (strength and balance) exercise programs on the dynamic balance of young male athletes

چكيده مقدمه: با افزايش روزافزون زمينه‌هاي ورزشي تعداد نوجواناني كه در فعاليت‌هاي ورزشي دچار آسيب مي‌شوند در حال افزايش است و بيشترين ميزان اين آسيب‌ها در اين گروه سني اتفاق مي‌افتد. هدف از پژوهش حاضر، بررسي تاثير شش هفته تمرين قدرتي، تعادلي و تركيبي بر تعادل پوياي نوجوانان پسر ورزشكار بود. 60 نوجوان پسر ورزشكار 17-14 سال با ميانگين و انحراف استاندارد وزني 62/3 ± 79/62 كيلوگرم و قد 46/4 ± 1/171 سانتي‌متر، بدون سابقه آسيب در اندام تحتاني به صورت تصادفي به چهار گروه 15 نفري شامل گروه‌هاي تمريني قدرتي، تعادلي و تركيبي (قدرتي و تعادلي) و گروه شاهد تقسيم شدند. مواد و روش‌ها: قبل و بعد از اجراي شش هفته برنامه تمريني، تعادل پوياي آزمودني‌ها با تست تعادل ستاره اندازه‌گيري شد. براي تجزيه و تحليل داده‌ها از روش‌هاي آمار توصيفي، آزمون اندازه‌گيري‌هاي تكراري، Paired t، ANOVA و آزمون تعقيبي Tukey در سطح معني‌داري 05/0 ? ? استفاده شد. يافته‌ها: تمرين قدرتي، تعادلي و تركيبي، افزايش معني‌دار فاصله دستيابي آزمودني‌ها در هر هشت جهت را نشان دادند و همچنين تمرين تركيبي از تمرين قدرتي و تعادلي و تمرين تعادلي نيز از تمرين قدرتي بهبود بيشتري در تعادل پوياي آزمودني‌ها ايجاد مي‌كند. نتيجه‎گيري: با توجه به نياز ويژه نوجوانان به تعادل در مهارت‌هاي ورزشي و همچنين به عنوان عامل مهم در پيشگيري از آسيب‌هاي ورزشي، بهتر است در طراحي برنامه‌هاي تمريني از مزاياي هر سه برنامه تمرين به ويژه تمرينات تركيبي استفاده گردد. كليد واژه‌ها: تمرين قدرتي، تعادلي، تركيبي (تعادلي و قدرتي)، تعادل پويا، نوجوان ورزشكار

Abstract Introduction: It has been stated that adolescents are at greater risk of suffering sport injuries than younger children with peak injury rates occurring in the oldest adolescent age group. The purpose of this study was to evaluate the effects of strength, balance and combined (strength and balance) exercise programs on the dynamic balance of young male athletes. Materials and Methods: Sixty 14-to-17-year-old young male athletes (mean weight 62.79 ± 3.62 kg; mean height 171.1 ± 4.46 cm) without any lower extremity injury, vestibular and/or visual problems voluntarily participated in this study. The subjects were randomly assigned to one the following groups: 1) Strength exercise, 2) Balance exercise, 3) Balance exercise and 4) control group. The SEBT test was used before and after exercise programs in order to test dynamic balance. Descriptive as well as statistical analysis including repeated measure tests, paired t test and ANOVA with Tukey’s post hoc test were conducted (P-value was set at 0.05). Results: The study results showed significant increase in reaching distance in all directions after strength, balance and combined (strength and balance) exercise programs. It was also shown that increase in reaching distance following combined exercises was more than that resulting either after the balance or after strength exercises individually (P > 0.05). Conclusion: This study showed that six weeks of balance training programs was able to produce a significant increase in dynamic balance in young male athletes. Because young male athletes are not initially able to stand pressure of exercise and special sport skills, it may be useful to trainers to provide their trainees with an adequate level of balance through combined exercises. Keywords: Strength, Balance, Dynamic balance, Male young athletes