بررسي ميزان شيوع و شدت الكسي‌تايميا و مقايسه آن در دانشجويان دختر و پسر

The prevalence and intensity of alexithymia and in male and female undergraduates

زمينه و هدف: الكسي‌تايميا سازه‌اي روان‌شناختي است كه در طيف وسيعي از بيماري‌هاي روان‌پزشكي و طبي شيوع بالايي دارد. امروزه پژوهش‌هاي بسياري به دليل اهميت اين سازه در سلامت رواني و جسمي افراد، به بررسي ابعاد مختلف الكسي‌تايميا از جمله شيوع و شدت آن در جمعيت‌هاي باليني و غير باليني پرداخته‌اند. هدف از پژوهش حاضر، بررسي ميزان شيوع الكسي‌تايميا و مقايسه الكسي‌تايميا و مولفه‌هاي آن در دانشجويان پسر و دختر دانشگاه شهيد چمران اهواز بود. مواد و روش‌ها: نمونه‌ مورد بررسي شامل 841 نفر دانشجوي پسر و دختر مقطع كارشناسي دانشگاه شهيد چمران اهواز بود كه به روش تصادفي چند مرحله‌اي از جامعه 8000 نفري دانشجويان اين دانشگاه در سال 1387 برگزيده شد. براي جمع‌آوري اطلاعات از پرسش‌نامه‌ 20 ماده‌اي الكسي‌تايمياي تورنتو استفاده شد. جهت تحليل داده‌ها از روش‌هاي آمار توصيفي، 2? و تحليل t مستقل و تحليل واريانس چندمتغيري استفاده گرديد. يافته‌ها: ميزان شيوع الكسي‌تايميا در كل نمونه برابر با 5/19 درصد، در نمونه دختران برابر با 8/18 درصد و در نمونه پسران 2/20 درصد بود. بين دانشجويان دختر و پسر از لحاظ شيوع اين سازه تفاوت معني‌داري مشاهده نشد. نتايج مقايسه دو جنس در ميانگين الكسي‌تايميا و سه مولفه آن نشان داد كه شدت نمره كل الكسي‌تايميا و خرده مقياس تفكر برون‌مدار در پسران بالاتر از دختران بود. نتيجه‌گيري: از نظر شيوع و شدت دشواري در شناسايي و دشواري در توصيف احساسات بين دانشجويان دختر و پسر تفاوتي وجود نداشت، اما با توجه به اين كه شيوع الكسي‌تايميا در بين دانشجويان در مقايسه با ساير مطالعات خارجي بالاتر بود، اين مساله ضرورت ارايه آموزش‌هاي هيجاني در دانشگاه‌ها را مطرح مي‌سازد.

Aim and Background: Alexithymia is a psychological construct that is prevalent in a wide range of psychiatric and medical disorders. Because of its importance in mental and physical health, many surveys today assess the different aspects of alexithymia in clinical and nonclinical populations. The aim of the present study was to investigate the prevalence of alexithymia and compare male and female students of Shahid Chamran University in alexithymia and its subscales. Methods and Materials: The study sample consisted of 841 undergraduate students of Shahid Chamran University. This sample was selected by multistage random sampling method from the 8000 undergraduates in the year 2008. The data collection tool was the 20-item version of Toronto Alexithymia Scale (TAS-20). To analyze data descriptive statistics, chi-square test, Student’s independent t-test, and multivariate analysis of variance were used. Findings: The results showed that the rate of alexithymia was 19.5% in the whole sample, 18.8% in females, and 20.2% in males. There was no significant difference in prevalence of alexithymia between male and female. Comparison of the two genders in the total score and three subscales showed that there were significant differences in total score and the external oriented thinking subscale in which the averages were higher in male students (P < 0.01). Conclusions: There was no difference in prevalence and intensity of difficulty in identifying and describing feelings between males and females. However, the high prevalence of alexithymia in Iranian undergraduate students is an indicator of the necessity for emotional education in schools and universities.