شيوه‌ي تعامل قوه نظري و عملي در بينش توحيدي جنيد

The Interaction of Intellectual and Practical Faculties in Monotheistic vision of Junayd

جنيد بغدادي عارف بزرگ و نظريه‌پرداز سنت اول عرفاني، يكي از پيشگامان بحث توحيد است كه سخنان ارزشمندي در باب معرفت و توحيد دارد. وي با توجه به سطوح مختلف مخاطبان، مراتبي را براي توحيد برمي‌شمرد. سخنان وي در باب اين موضوع، نمايانگر آن است كه سير و سلوك عملي و بينش خاص عرفاني در كنار هم در پيشبرد عارف براي رسيدن به مرتبه‌ي توحيد ايفاي نقش مي‌كند. جنيد در بيان مراتب معرفت و توحيد تعامل سازگاري ميان قوه‌ي عملي و نظري برقرار مي‌كند و عرفان او چنانچه در باب عرفان پيش از سده‌ي هفتم ذكر شده، عمل صرف نيست. در اين پژوهش كوشيده‌ايم كه به بررسي مبحث توحيد از نگرگاه جنيد با استفاده از الگويي جديد و كارآمد (شيوه‌ي تعامل قوه نظري و عملي) بپردازيم. رسيدن به مرتبه‌ي توحيد از جهتي روي در قوه‌ي عملي دارد و با گذشتن از مراتب سير و سلوك براي عارف حاصل مي شود و از طرف ديگر، ارتباط ناگسستني با بينش ويژه‌ي عرفاني و به تعبير ديگر، قوه‌ي نظري دارد. بدين‌سان، براي شناخت بهتر توحيد توجه به نحوه‌ي تعامل قوه‌ي نظري و عملي ضروري است.

Junayd Baghdadi is one of the greatest mystics and theorist of the first mystical tradition. His speeches about Cognition and Towhid (monotheism) are very valuable. Attending to different levels of audiences, He has mentioned different stages for Towhid. His remarks about Towhid prove that both mystical practices and mystical vision play an important role for achieving the stage of Towhid. To reach the high level of Towhid, Junayd make a relation between practical and intellectual faculties. This article attempts to study Towhid in Junaydʹs view, with a new and effective model (Interaction of practical and intellectual faculties). On the one hand, reaching the stage of Towhid depends on the practical faculty. On the other hand, it depends on the intellectual faculty and mystical vision.