مقايسه آزمايشگاهي ريزنشت بيس داراي هيدروكسي آپاتيت و سمان گلاس آينومر رزين مديفايد نوري

Microleakage evaluation of a hydroxyapatite base in comparison with a resin modified glass ionomer cement in vitro

چكيده زمينه و هدف: تلاش بسياري در جهت بهبود كيفيت، ويژگيها و تركيبات مواد دنداني صورت گرفته است تا ميزان ريزنشت پيرامون مواد دنداني و عواقب ناشي از آن كاهش يابد. هدف از اين مطالعه آزمايشگاهي مقايسه ريزنشت بيس داراي هيدروكسي آپاتيت و سمان گلاس‌آينومر رزين مديفايد نوري مي‌باشد. روش بررسي: دراين مطالعه آزمايشگاهي چهل دندان پرمولر به چهار گروه ده تايي سمان گلاس‌آينومر رزين مديفايد نوري نوع لاينر، سمان گلاس‌آينومر رزين مديفايد نوري نوع ترميمي، بيس داراي هيدروكسي آپاتيت (lite Lime-) بدون كاربرد باندينگ، بيس داراي هيدروكسي آپاتيت (lite Lime-) با كاربرد باندينگ تقسيم شدند. در سطح باكال هر دندان حفره‌اي با قطر سه ميلي‌متر و عمق يك ميلي‌متر داخل عاج تهيه گرديد و حفرات ترميم شدند. پس از ترموسايكلينگ نمونه‌هادر محلول نيترات نقره قرار داده شدند و ميزان نفوذ داي با استريوميكروسكوپ بررسي شد. ميزان ريزنشت طبق ايزو 11405در لبه لثه‌اي و اكلوزالي درجه‌بندي گرديد. يافته‌ها با آزمونهاي آماريKruskal-walllis ,Wilcoxon Mann-Whitney ارزيابي شدند. يافته‌ها: گروهLime-lite با باندينگ بيشترين ريزنشت درجه صفر را در هر دو لبه اكلوزالي و لثه‌اي نشان داد. Lime-lite بدون باندينگ بيشترين ريزنشت درجه سه را نشان دادند و به طور معني‌داري بيشتر از ساير گروهها بود. (05/0 < P) گروههاي سمان گلاس‌آينومر از نظر ريزنشت تفاوت معني‌داري در هر دو لبه با يكديگر نداشتند. گروههاي سمان گلاس آينومر و Lime-lite با باندينگ از نظر ريزنشت مشابه هم بودند. نتيجه‌گيري: همه مواد داراي ريزنشت بودند. ريزنشت بيس داراي هيدروكسي آپاتيت بيشتر از سمان گلاس آينومر بود ولي كاربرد باندينگ پيش از قراردادن آن در كاهش ريزنشت موثر بود. كليد واژه‎ها: ريزنشت – گلاس‌آينومر – سمان هيدروكسي آپاتيت

Abstract Background and Aim: Many attempts have been done to improvethe quality,properties and composition of dental materials to decrease the microleakage and its consequences.The objective of this invitro study was to compare microleakage of light cure resin modified glass ionomer cement and a hydroxyapatite containing base. Materials and Methods: In this experimental study 40 intact human premolars were divided into 4 groups. On the buccal surface of each tooth, around cavity was prepared with 3 mm in diameter and at least 1 mmdeep into dentin.Teeth were restored using L.C resin modified glass ionomer lining cement,L.C resin modified glass ionomer restorative cement, Lime-Lite with bonding agent, and Lime – Lite without bonding agent.After thermocycling the specimens were immersed in AgNO3 solution for 2 hours.After sectioning the specimens, dye leakage wad evaluated by a stereomicroscope. Microleakage was graded according to ISO 11 405 in occlusal and gingival cavity margins. Obtaineddata were statisticallyanalysed by Kruskal-Wallis, Wilcoxon and Mann-Whitney tests. Results: Most of the samples in group 3 (lime – lite with bonding agent) demonstrated zeromicroleakage grades in gingival and occlusal cavity margins and in group 4 (Lime – Lite – without bonding agant) the majority of samples showedgrade 3 microleakagein both margins. These findings is both margins were significantly higher than those of other groups (p < 0.05), but there were not significant differences among glass ionomer groups in marginal microleakage (p > 0.05). Conclusion: Hydroxyapatite containing base showed more microleakage compared with glass ionomer cement, but application of a bonding agent prior to its placement was effective in reducing its microleakage. Key words: Microleakage - Glass Ionomer - Hydroxyapatite cement