اثربخشي دارودرماني، تن‌آرامي و درمان تركيبي در كاهش اضطراب و ميزان اپي‌نفرين و نوراپي‌نفرين در بيماران با تشخيص اختلال اضطراب منتشر

The effectiveness of drug therapy, relaxation and compound therapy on anxiety reduction, level of epinephrine and norepinephrine among patients with generalized anxiety disorder

مقدمه: اختلال اضطرابي يكي از شايع‌ترين اختلال‌هاي روان‌پزشكي است كه به مراقبت‌هاي بهداشتي زيادي نيازمند است. در اين پژوهش به مطالعه‌ي اثربخشي روش هاي دارودرماني و تن‌آرامي در كاهش اضطراب و ميزان اپي‌نفرين و نوراپي‌نفرين در بيماران با تشخيص اختلال اضطراب منتشر پرداخته شده است. روش كار: پژوهش حاضر يك مطالعه نيمه تجربي روي 30 بيمار مبتلا به اختلال اضطراب منتشر است. بيماران به سه گروه 10 نفري شامل گروه تن‌آرامي، گروه دارودرماني و گروه درمان تركيبي تقسيم شدند. به منظور مقايسه، يك گروه 10 نفري از افراد سالم نيز به عنوان گروه كنترل انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل مقياس اضطراب بك و شاخص ارزيابي اضطراب هاميلتون بود. همچنين براي اندازه‌گيري ميزان اپي‌نفرين و نوراپي‌نفرين در بدن از سنجش ميزان متانفرين و نورمتانفرين (متابوليت اپي‌نفرين و نوراپي‌نفرين) موجود در ادرار 24 ساعته استفاده شد. داده-هاي به دست آمده مورد تحليل آماري قرار گرفتند. يافته‌ها: نتايج تحقيق نشان داد كه روش هاي درماني تن‌آرامي، دارودرماني و تركيبي در كاهش اضطراب و ميزان اپي‌نفرين و نوراپي‌نفرين به طور معناداري موثر بوده، ولي تفاوت معناداري بين سه شيوه فوق مشاهده نشد. همچنين يك رابطه معناداري بين ميزان اپي‌نفرين و نوراپي‌نفرين با اضطراب و بين روش‌هاي درماني و كاهش ميزان اپي‌نفرين و نوراپي‌نفرين مشاهده شد. نتيجه‌گيري: با توجه به نتايج حاصل از اين تحقيق، مي‌توان نتيجه گرفت كه روش‌هاي درمان تن‌آرامي، دارودرماني و درمان تركيبي باعث كاهش اضطراب و ميزان اپي‌نفرين و نوراپي‌نفرين در بدن مي‌شوند. بنابراين مي‌توان در بسياري از موارد به جاي استفاده از داروهاي ضد اضطراب كه اثرات جانبي روي بدن دارند، از روش تن آرامي استفاده كرد.

Introduction: Anxiety disorders are the most common psychiatric diseases in need of allocating high levels of health care services. This study aims to compare the effectiveness of drug therapy and relaxation on anxiety reduction and epinephrine and norepinephrine levels in patients with generalized anxiety disorder. Materials and Methods: This study was conducted on 30 patients with generalized anxiety disorder. Participants were divided into three groups consisting of 10 patients and categorized as relaxation, drug therapy and combination therapy groups. Furthermore, another group involving 10 healthy individuals was formed as the control group. Instruments included Beck Anxiety and Depression Inventory and Hamilton’s Rating Scale. To measure the levels of epinephrine and norepinephrine in the body, a 24-hour urine test was performed. Data were analyzed through Pearson correlation test, paired t-test, one-way-ANOVA and Tukey test. Results: The results showed that relaxation therapy, drug therapy and combination therapy are significantly effective in reducing anxiety levels. But there were not significant differences between the three methods. In addition, there was a significant relationship between levels of epinephrine and norepinephrine and anxiety, and between treatment methods and reduction in the amount of epinephrine and norepinephrine. Conclusion: The results indicated that methods of relaxation and drug therapy and combination of them are effective on reduction of anxiety and epinephrine and norepinephrine levels in the body. So, relaxation can be used instead of anti-anxiety drugs having side effects on the body.