عنوان مقاله :
آيا تمرين در شرايط بينايي ويژه دقت در اجراي مهارت پرتاب آزاد بسكتبال را بهبود مي بخشد؟
عنوان فرعي :
Does Training in a Specific Visual Condition Improve Accuracy of Skill Performance in Basketball Free ThrowShooting
پديد آورندگان :
صالحي ، حميد نويسنده , , موحدي ، احمدرضا نويسنده , , مرادي، جليل نويسنده كارشناس ارشد ,
اطلاعات موجودي :
دوفصلنامه سال 1392 شماره 11
كليدواژه :
بسكتبال , بينايي , ويژگي پردازشي , ويژگي حسي – حركتي , يادگيري , Processing Specificity , Leaning , basketball , vision , Sensory-Motor Specificity
چكيده فارسي :
هدف اين پژوهش، يافتن پاسخ اين سوال بود كه آيا تمرين در شرايط بينايي ويژه مزيتي براي يادگيري دقت اجراي مهارت پرتاب آزاد بسكتبال ايجاد مي كند يا نه؟ شركت كنندگان 28 پسر نوجوان داوطلب با ميانگين سن 75/0± 14/17 سال بودند كه در دو گروه : با نور معمولي (گروه كنترل) و شرايط روشنايي ويژه متمركز روي حلقه بسكتبال (گروه تجربي) به مدت 15 جلسه تمرين كردند. ده روز پس از آخرين جلسه تمرين، گروه ها در شرايط بينايي معمولي و ويژه ارزيابي شدند. براساس نتايج، در مرحله تمرين بهبود دقت پرتاب هاي هر دو گروه مشابه بود. در آزمون با شرايط بينايي معمولي، دقت پرتاب هاي آزاد گروه تجربي به مقدار معناداري كمتر از گروه كنترل بود. بنابراين مزيت تمرين در شرايط بينايي ويژه تاييد نشد. براساس نتايج، تنها وقتي آزمون در شرايط بينايي ويژه انجام گرفت برتري با گروه تجربي بود. در مجموع نتايج نشان داد كه تنها وقتي مي توان انتظار داشت يك وضعيت تمريني خاص موجب يادگيري بهتر مهارت هاي ورزشي (مانند پرتاب آزاد بسكتبال) شود كه شرايط حسي – حركتي و پردازشي مشابه بر تمرين و آزمون حاكم باشد.
چكيده لاتين :
The aim of the present study was to find out whether training in a specific visual condition was an advantage in learning the accuracy of skill performance in the basketball free throw shooting. 28 boys (mean age: 17.14+0.75 years) voluntarily participated in the study and practiced in two groups: with normal light (control group), and in a specific visual condition (focusing light on rim of basketball) (experimental group) for 15 sessions. Ten days after the last session of training, the groups were evaluated in normal and specific visual conditions. According to the results, both groups improved the accuracy of the throws in the training phase. In the normal visual condition test, the accuracy of the free throws of experimental group was significantly lower than the control group. Thus, the advantage of training in specific visual condition was not verified. The experimental group had an advantage only when the test was carried out in the specific visual condition. In conclusion, a specific training condition will improve learning of sport skills (e.g. the basketball free throws) only if similar sensory-motor and processing conditions govern the training and the test.
عنوان نشريه :
رشد و يادگيري حركتي- ورزشي
عنوان نشريه :
رشد و يادگيري حركتي- ورزشي
اطلاعات موجودي :
دوفصلنامه با شماره پیاپی 11 سال 1392
كلمات كليدي :
#تست#آزمون###امتحان