بررسي تاثير موسيقي بر اجراي فاكتورهاي آمادگي جسماني پسران نوجوان

The Survey of the Effect of Music on Performance of Physical Fitness Factors in Adolescent Boys

هدف از پژوهش حاضر، بررسي تاثير عامل مداخله گر بيروني (انواع موسيقي) بر شاخص هاي آمادگي جسماني در پسران نوجوان است. به اين منظور 30 پسر 9 تا 12 ساله با ميانگين و انحراف استاندارد قد 40/2±8/133 سانتي متر، وزن 97/2±6/35 كيلوگرم و شاخص توده بدني (BMI) 21/1±9/19 انتخاب شدند و با استفاده از روش تعادل مخالف در سه مرحله اجرا در شرايط موسيقي ريتم تند، كند و كنترل (بدون موسيقي) به اجراي آزمون ها پرداختند. از آزمون هاي استقامت عضلاني، آزمون هاي هماهنگي، چابكي و توان انفجاري استفاده شد. همچنين از موسيقي با ضرباهنگ تند ( bpm140- 135) و ضرباهنگ كند ( bpm120-115) استفاده شد. براساس تحليل واريانس يكطرفه و آزمون تعقيبي بانفرني تغييرات نتايج آزمون هاي استقامت عضلاني شامل شناي سويدي، دراز و نشست و پرس سينه در هر سه مرحله معني دار است (05/0P < ). نتايج شناي سويدي در مرحله موسيقي تند و كند نسبت به مرحله كنترل بهبود معني داري را نشان داد (74/237=26و1F). در مورد نتايج آزمون دراز و نشست (12/528=26و1F) و استقامت قدرتي (60/81=26و1F) در هر دو گروه مداخله نسبت به گروه كنترل تفاوت معني داري مشاهده شد (05/0P < ). تغييرات نتايج آزمون هماهنگي در مراحل آزمون معني دار است (01/0=P). آزمودني ها در مرحله كنترل و شرايط بدون موسيقي نسبت به دو مرحله تجربي عملكرد بهتري را نشان دادند (05/0P < ). در آزمون چابكي تفاوت معني داري بين سه مرحله موسيقي كند، تند و كنترل مشاهده نشد (05/0P > ). آزمون توان انفجاري در مرحله موسيقي تند نسبت به مرحله كنترل و موسيقي كند تغييرات معني داري را نشان داد (38/553=26و1F و 05/0P < ). در نهايت گوش دادن به موسيقي هنگام اجراهاي استقامتي و قدرتي موجب افزايش كارايي اجرا مي شود. احتمالاً موسيقي ريتم تند نيز در جلوگيري از بروز خستگي مركزي موثر است. از سوي ديگر با توجه به نتايج تحقيق حاضر، موسيقي از هر نوع بر اجراي آزمون هماهنگي اثر منفي مي گذارد و بر چابكي تاثيري ندارد.

The aim of this study was to investigate the effect of external intervention factor (types of music) on physical fitness factors in adolescent boys. 30 adolescent boys (9-12 years old, M SD height, weight and BMI: 133.8 2.40 cm, 35.6 2.97 kg, and 19.9 1.21 kg/cm2), were selected and performed the tests in three stages (fast music, slow music, control) with Counter Balance method. In each stage, the muscular endurance, coordination, agility and muscular power tests were used. Also, fast rhythm (135-140 bpm) and slow rhythm (115-120 bpm) were used. Data were analyzed one-way analysis of variance (ANOVA) and Bonferroni post hoc test. The results showed that the changes in the results of muscular endurance tests including push up, sit-up and pull up were significant in all three stages (P < 0.05). The results of push up significantly outperformed those of control group in fast and slow music stages. There was a significant difference in sit-up and endurance strength between both intervention groups and control group (P < 0.05). In each stage, the changes in the results of coordination tests were significant (P=0.01). The subjects outperformed in the control stage (no music) compared with the other stages (P < 0.05). The agility results showed no significant difference among the three stages (P > 0.05). The explosive power results showed significant differences in the fast music stage than control and slow music stages (P < 0.05). Finally listening to the music during strength and endurance performances increases the efficiency of performance. Fast music maybe more effective in preventing central fatigue. On the other hand, every kind of music has negative effects on performance of coordination test and has no effect on performance of the agility test.