خودكارآمدي و رابطه آن با سلامت روان و پيشرفت تحصيلي دانش آموزان دختر

Self-efficacy and its Relationship with Mental Health & Academic Achievement Of Girl Students

به منظور بررسي رابطه خود كار آمدي با سلامت روان و پيشرفت تحصيلي دانش آموزان دختر، 209 دانش آموز دختر سال اول دبيرستاني از ميان كليه دانش آموزان سال اولي دبيرستان هاي دخترانه شهر تبريز با روش نمونه گيري خوشه اي چند مرحله اي انتخاب و با استفاده از مقياس خود كار آمدي عمومي شرر (GSES) و پرسشنامه سلامت عمومي (GHQ28) مورد ارزيابي قرار گرفتند. معدل كل دانش آموزان در سال سوم راهنمايي به عنوان ملاك سنجش پيشرفت تحصيلي در نظر گرفته شد. روش پژوهش حاضر، از نوع همبستگي بود. به منظور تجزيه و تحليل داده ها از آزمون رگرسيون هم زمان و ضريب همبستگي پيرسون استفاده شد. آزمون فرضيه ها نشان داد كه بين خود كار آمدي و سلامت روان و مولفه-هاي آن در دانش آموزان دختر رابطه معني داري وجود دارد و بيش ترين رابطه مربوط به مولفه افسردگي است. هم چنين يافته ها نشان داد كه بين خود كار آمدي و پيشرفت تحصيلي دانش آموزان دختر رابطه معني داري وجود دارد. با توجه به نتايج پژوهش حاضر مي توان نتيجه گرفت كه: خودكارآمدي با سلامت روان و پيشرفت تحصيلي دانش آموزان دختر رابطه دارد.

In order to investigate the relation of self-efficacy with mental health and academic achievement of girl students, 209 test subjects were selected from among the first grade girl students of Tabriz by using multi- stage cluster sampling. The selected samples were tested with general self- efficacy scale (GSES) and general health questionnaire (GHQ28). The studentsُ average points in the third grade of junior high school were considered as the citeria for academic achievement. The research method was correlation. Pearsonُ s correlation coefficient and enter regression test were used in order to analyze the data. The results idicated that there is a significant relationship between self-efficacy and Mental health, of girl students. In addition, the results showed that there is a significant relationship between self-efficacy and academic achievement of girl students.