تصميم سازي گروهي مبتني بر GIS در مساله تخصيص كاربري آموزشي (مورد شناسي: منطقه 6 شهرداري اصفهان)

GIS based group decision making analysis for educational land use allocation: case study of district 6, Isfahan

در اين تحقيق يك ابزار تصميم گيري گروهي مبتني بر سامانه اطلاعات مكاني جهت حل مساله تخصيص كاربري آموزشي در مناطق شهري توسعه داده شده است. اگرچه در اغلب تحقيقات صورت گرفته در زمينه تخصيص كاربري، تكنيك هاي تصميم گيري چندمعياره با ديدگاه تصميم گيري فردي مورد استفاده قرار گرفته اند، در اين مقاله تخصيص كاربري به عنوان يك مساله تصميم گيري گروهي كه نيازمند مشاركت تخصص ها و ديدگاه هاي مختلف در فرايند تصميم سازي مي باشد، مورد توجه قرار گرفته است. در اين راستا، معيارهاي سرانه، حداقل مساحت، فاصله از مراكز شهري و همچنين فاصله از برخي كاربري هاي وابسته از قبيل پارك و كتابخانه به عنوان معيارهاي ارزيابي قطعات زمين و مدل تحليل سلسله مراتبي جهت تعيين وزن معيارها و تكنيك تلفيق عقايد تصميم سازان به منظور تلفيق نظرات كارشناسان در فرايند تصميم گيري گروهي، مورد استفاده قرار گرفت. مدل پيشنهادي در منطقه شش شهرداري اصفهان به عنوان مطالعه موردي، جهت تخصيص كاربري آموزشي، اجرا و نتايج آن به نتايج تصميم گيري انفرادي مقايسه و تحليل شده است. بر اين اساس، سه قطعه زمين با اولويت هاي يك الي سه جهت تخصيص كاربري آموزشي تعيين گرديدند. نتايج حاكي از آن است كه اتخاذ فرايند تصميم گيري گروهي، علاوه بر فراهم نمودن امكان تحليل نتايج حاصل از ديدگاه هاي مختلف براي تصميم ساز، به او كمك مي كند تا گزينه هايي را انتخاب كند كه توافق بيشتري بر روي آنها وجود دارد. در اين تحقيق به نظرات كليه كارشناسان ارزش يكسان داده شده و عدم قطعيت در نظرات كارشناسي مد نظر قرار نگرفته است. بديهي است به منظور لحاظ نمودن اين شرايط، حل مساله تصميم گيري گروهي با استفاده از منطق فازي، مي تواند به عنوان كار آينده نويسندگان مطرح گردد.

In this study, a group decision-making approach based on Geographical Information System (GIS) has been developed for solving educational land use allocation problem. Most researches conducted in the field of land use allocation, use multi-criteria decision making techniques with a view individual decision. However, in this article, land use allocation problem has been considered as a group issue that requires the participation of different expertise and perspectives in the decision making process. In this context, Analytical Hierarchical Process (AHP) method is used to determine the weight of criteria and aggregation of individual judgments (AIJ) method utilized to aggregate priorities of decision makers/experts. Proposed model has been implemented at district 6 of Isfahan as a case study; to allocate educational land uses and the results has been compared to the outcome of individual decisions. To allocate high school as an academic land use, land per capita, minimum area, distance to city centers, distance to dependent land uses such as libraries and distance to urban roads, have been considered and modeled as criteria. Utilizing a sensitivity analysis and comparing the result of individual decisions (each expert) and group decision (AIJ result) is showed some disagreement. However, all experts are dedicated same priority for the first three sites with plot number 5453, 4 and 9 to allocate as high school. The results indicates that group decision making approach in land use allocation problem make it possible analysis of opposite ideas offered by different experts and help decision maker to choice an alternative (site) obtained majority. In this research we consider same weight for all decision makers. In fact, each expert based on his knowledge and skills should have different weight that must be considered to aggregate individual judgments. Also by using fuzzy based methods, we can involve uncertainty of judgments and decision making at the proposed model. This would be considered at the next work of the authors.