اعمال اصول قراردادهاي تجاري بين‌المللي توسط ديوان داوري به‌عنوان قانون حاكم بر دعوا

Application of the Principles of International Commercial Contracts (PICC) by Arbitral Tribunal as the Governing Law of the Dispute

طرفين قرارداد داوري ممكن است به‌جاي انتخاب «قانونِ» يك كشور، «قواعد حقوقي» را به‌عنوان قانون حاكم بر دعواي خود برگزينند. انتخاب قواعد حقوقي توسط طرفين، تنها درصورتي ممكن است كه قواعد حل تعارض قابل اعمال، چنين اختياري را به آن‌ها اعطا نمايد. اصل حاكميت اراده طرفين در انتخاب قواعد حقوقي در برخي از اسناد و قوانين به‌رسميت شناخته شده است اما آزادي ديوان داوري در انتخاب اين قواعد محدود مي‌باشد. با‌وجود اين، امروزه در پرتو ديدگاه غيرملي‌كردن داوري، آزادي اين ديوان‌ها در حال گسترش است. در اسناد، دعاوي و قراردادهاي بين‌المللي، قواعد و اصولي رشد و نمو پيدا كرده و در حال توسعه است كه تحت عنوان «اصول قراردادهاي تجاري بين‌المللي» شناخته مي‌شود. گفته مي‌شود اين اصول به‌عنوان قواعد حقوقي متناسب، قابليت اعمال بر دعاوي تجاري بين‌المللي توسط ديوان‌هاي داوري را دارد. اين مدّعي يا فرض در اين مقاله مورد بررسي قرار مي‌گيرد.

The parties to the arbitration agreement may choose “rules of law” instead of “law” of a country as the law governing their dispute. The Choosing rules of law by the parties is possible only if the applicable conflict of laws rules authorize them. The principle of party autonomy to choose the rules of law has been recognized in some instruments and also by most countries in the world, but the freedom of the arbitral tribunal to choose the rules is limited. However, today in light of the denationalized theory of arbitration, the freedom of these tribunals is expanding. From international legal instruments, international commercial contracts and arbitrations, rules and principles have been emanated which are known as “Principles of International Commercial Contracts”. It is said that these principles as appropriate rules of law will have the potential of applicability to international commercial disputes by arbitral tribunals. This claim or assumption will be examined in this article.