Firm growth dynamics in Iranian insurance industry

پويايي رشد بنگاه ها در صنعت بيمه ايران

رويكرد سنتي به موضوع اندازه بنگاه و نرخ رشد آن، بر مبناي تحليل ايستاي مقايسه اي استوار است. لذا موضوع تغييرات رشد را طي زمان در نظر نمي گيرد. بر اساس رويكرد سنتي نظريه بنگاه، بنگاه ها يا در سطح اندازه بهينه قراردارند و يا اگر در اين سطح قرار ندارند، فرض مي شود كه به رشد ادامه مي دهند تا به سطح بهينه برسند. اين مطالعه، رويكردي پويا را براي بررسي ارتباط بين اندازه بنگاه و نرخ رشد آن براي بنگاه هاي حاضر در صنعت بيمه طي سال هاي 1382 الي 1388 اتخاذ نموده است. در اين مطالعه دو روش براي بررسي اعتبار نظريه گيبرات در صنعت بيمه ايران به كار گرفته شده است. در روش اول، موضوع استقلال دو ويژگي مهم بنگاه ها شامل اندازه و رشد بررسي مي شود. روش دوم، مبتني بر رگرسيون داده هاي تلفيقي (تابلويي) است. نتايج اين مطالعه، اعتبار نظريه گيبرات را قويا رد مي كند و نشان مي دهد بنگاه هاي كوچك رشد سريع تري را نسبت به بنگاه هاي بزرگ تجربه نموده اند.

Traditional approach to the firm size and its growth rate is based on comparative statics analysis and it does not really deal with the dynamics of growth. This paper takes a dynamic approach to investigate the relationship between firm size and its growth rate for Iranian insurance firms during 2003-2009. The study applies two ways to verify the validity of Gibratʹs law in Iranian insurance industry. First way is to consider the independence of two important attributes of firms including firm size and growth rates. The second way is based on panel regression estimation. The results of the study reject the validity of Gibrat’s law and indicate the fact that small firms grow faster than their larger counterparts.