بررسي و ارزيابي نقش دهياري‌ها بر كيفيت زندگي در روستاها؛ مطالعه موردي: دهستان كرسف شهرستان خدابنده

Evaluation the rule of Dehyariha in quality of life in rural areas; case study: Keresf, khoda bande

هدف مقاله حاضر بررسي و ارزيابي نقش دهياري‌ها بر كيفيت زندگي روستاييان در دهستان كرسف شهرستان خدابنده است. در اين راستا نخست به تاريخچه مديريت روستايي در ايران و همچنين به دهياري‌ها و وظايف آنها به عنوان مديران اجرايي در روستاها پرداخته و سپس به بررسي و ارزيابي نقش دهياران در كيفيت زندگي روستاييان پرداخته شده است. تحقيق حاضر از نوع توصيفي تحليلي است. جامعه آماري اين تحقيق را روستاهاي دهستان كرسف در شهرستان خدابنده تشكيل مي‌دهند. تعداد نمونه در هر روستا به نسبت خانوارها انتخاب شدند. پايايي گويه هاي تحقيق با آماره آلفاي كرونباخ سنجيده شده است كه برابر با 785/. بوده است. براي تجزيه و تحليل داده‌ها از نرم افزار spss استفاده شد. براي مقايسه كيفيت زندگي در روستاهاي نمونه از آزمون U من ويتني استفاده شد. همچنين 8 شاخص آموزشي، زيست محيطي، شبكه‌هاي حمايت اجتماعي، اقتصادي، سلامتي و امنيت، محيط مسكوني، زيرساخت ها، گذران اوقات و فراغت مورد بررسي و ارزيابي قرار گرفت. بر اساس نتايج از 8 شاخص مورد مقايسه در 7 شاخص تفاوت معني داري بين روستاهاي داراي دهياري با روستاهاي بدون دهياري وجود داشت و فقط در حيطه گذران اوقات و فراغت تفاوت معني داري مشاهده نشد.

The aim of this study was to evaluate the role of Dehyariha on quality of life in Karasf rural district in Khodabandeh city. In this regard, first the history of rural management in Iran and also Dehyariha and its duties as executives in the villages has been discussed and then the role of Dehyariha on villagers’ quality of life has been review and evaluation. This research is descriptive-analytical. Statistical society of this study is comprised of Karasf rural district in Khodabandeh city. The number of cases was selected according to proportion of households in each village. Reliability of research buoy was measured using Cronbachʹs alpha statistic that was equal to 0.875. SPSS software was used for data analysis. Mann Whitney U statistical test was used to compare the quality of life in rural areas. Also the eight indicators of educational, environmental, social support networks, economic, health and safety, residential environment, infrastructure and leisure has been reviewed and evaluated. Results showed significant differences between villages with and without Dhyariha in seven indexes of the compared eight indicators. From the buoys that reviewed in present study differences showed no significant only in the leisure index.