اثر سرمايه انساني بر صادرات كالاهاي صنعتي در ايران

The Impact of Human Capital on Manufacturing Industriesʹʹ Export

با توجه به نقش صادرات كالاهاي صنعتي در توسعه صادرات غير نفتي و تاثير آن بر رشد اقتصادي كشور، شناخت عوامل موثر بر صادرات اين‌گونه كالاها ضروري است. در همين راستا سرمايه انساني نقش تعيين‌كننده‌اي در توسعه صادرات كالاهاي صنعتي دارد. از اين رو، در مطالعه حاضر با استفاده از روش داده‌هاي تابلويي، تاثير سرمايه انساني بر صادرات زير بخش هاي صنعتي (در سطح كدهاي دو رقمي ISIC) طي دوره زماني 1386- 1379 مورد بررسي قرار گرفته است. براي اين منظور، صادرات زير بخش هاي صنعتي تابعي از متغير هاي غير قيمتي شامل شاغلان داراي تحصيلات عالي، ارزش افزوده صنعتي و تقاضاي داخلي كالاهاي صنعتي و متغير هاي قيمتي شامل نرخ ارز اسمي و رابطه مبادله در نظر گرفته شده است. يافته هاي تجربي نشان مي دهد كه سرمايه انساني و ارزش افزوده صنعتي تاثير مثبت و معني دار بر صادرات كالاهاي صنعتي ايران داشته و تاثير تقاضاي داخلي كالاهاي صنعتي منفي و معني دار بوده است. همچنين نرخ ارز اسمي و رابطه مبادله به ترتيب داراي تاثير مثبت و منفي بر صادرات كالاهاي صنعتي بوده است.

Regarding the importance and high proportion of Iranian Manufacturing Industriesʹ export in nonoil export basket, and their impact on economic growth, it is essential that effective factors on the Manufacturing Industriesʹ export be investigated. This paper investigates the impact of human capital on the export of Iranian industries, using a panel data set of 2-digit ISIC manufacturing industries, over the period 2000-2007. Using the number of workers with higher education degree (as a proxy for human capital), the results show that human capital, manufacturing value added and nominal exchange rate have positive and significant effects on the export of the manufacturing industries. In addition, the domestic demand of manufacturing goods and terms of trade have significant negative effects on these industries export. Therefore, any effort to expand the higher education is highly recommended.