بررسي امكان پذيري برنامه منطقي نمودن اندازه دولت

A Feasibility Study on Rationalizing the Government Size Program

تحول نظام اداري ايران از جمله موضوعات مهمي است كه در سالهاي اخير ، ضرورت آن بيش از هر زمان ديگري احساس و مورد امعان نظر قرار گرفته است. از جمله اقدامات متعدد و متفاوت، برنامه هفتگانه تحول در نظام اداري كشور است. هدف اين مقاله بررسي امكانپذيري يكي از اين برنامه ها، يعني برنامه منطقي نمودن اندازه دولت و همچنين شناسايي عوامل موثر در اجراي برنامه مذكور است. براي اين منظور برنامه منطقي نمودن اندازه دولت در قالب چهار برنامه دسته بندي و عوامل اثرگذار براساس نظريه قدرت ـ كنترل جان چايلد در چهار عامل تعريف گرديد. براساس عوامل چهارگانه و شاخصهاي تعريف شده برنامه هاي چهارگانه، پرسشنامه ايي ماتريسي تنظيم گرديد، و پس از سنجش روايي و پايايي آن در اختيار اعضاي نمونه آماري قرار گرفت. اطلاعات حاصله تلخيص، طبقه بندي و با استفاده از آزمون هاي آمار استنباطي (آزمونهاي t تك گروهي و فريدمن ) مورد تجزيه و تحليل آماري قرار گرفت. نتايج حاصل بيانگر آن است كه ميزان قابليت اجراي برنامه منطقي نمودن اندازه دولت در سطح پايين است و صاحبان قدرت در سازمانهاي دولتي بيشترين تاثير را در قابليت اجراي پايين برنامه مذكور دارد و بعد از آن ، بترتيب ناهمسويي منافع تصميم گيرندگان و سازمانها، ايتلاف حاكم و تصميمات شهودي افراد و سازمانها قرار مي گيرند.

Change in Iranian administrative system is one the crucial issues. And in the recent years the necessary has drawn a lot of attention. Several actions have been taken and the "Stateʹs Septet Plan of the Change" in the Administrative System is a as example. This paper aims to evaluate the feasibility of one of these programs i.e. the Rationalizing Government Size Program and to identify the factors affecting its execution. In order to do so, the above mentioned program was divided into four programs and the affecting factors were defined based on John Childʹs power-control theory. According to the quartet factors and the defined indexes of the four programs, a matrix questionnaire was designed and after evaluating its validity and reliability, it was given to the swgects. The results were abridged and after classification they were analyzed using the inferential statistics tests (the single-group t-test and Friedman). The results revealed that the feasibility of the program is below average and the influential authorities in public organizations have the greatest role in leading this program to failure. Next, the heterogeneity of the interests of the decision-makers and the organizations, the dominant coalition and the subjectivity of the individualsʹ and organizationsʹ decisions are placed successively as the effective factors.