عنوان مقاله :
بررسي تاثير جراحي دندان عقل نهفته، بر ميزان باز شدن دهان
عنوان فرعي :
Effect of Surgical Removal of Impacted Third Molars on Trismus Value
پديد آورندگان :
مسگرزاده، علي حسين نويسنده دانشكده پزشكي، دانشگاه علوم پزشكي تبريز , , حسنپور كاشاني، آرزو نويسنده گروه اندودنتيكس، دانشگاه علوم پزشكي جندي شاپور اهواز، ايران Hasanpur Kashani, Arezoo , مظفري ، مجيد نويسنده ,
اطلاعات موجودي :
دو ماهنامه سال 1392 شماره 82
كليدواژه :
Trismus , Impacted tooth , Postoperative Complications , Third molar , تريسموس , عوارض بعد از عمل , دندان نهفته , مولر سوم
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: جراحي دندان مولر سوم نهفته واكنش هاي التهابي را به دنبال دارد كه باعث درد و تورم و تريسموس مي شود. هدف از اين مطالعه، تعيين تاثير عوامل مختلف قبل و حين عمل مثل سن، جنس و تجربه جراح بر ميزان تريسموس بعد از جراحي مولر سوم نهفته مي باشد.
روش بررسي: در اين مطالعه آينده نگر 76 بيمار با نهفتگي هاي مختلف دندان عقل در فك بالا يا پايين شركت كردند. عوامل قبل و حين عمل با توجه به معاينه هاي باليني و راديوگرافي در يك چك ليست ثبت گرديد. ميزان تريسموس از طريق بيشترين بازشدگي دهان در ناحيه دندان هاي سنترال قبل از عمل و 48 ساعت پس از عمل بررسي شد. داده هاي به دست آمده، به وسيله نسخه 15 نرم-افزار SPSS و آزمون تي جفت شده تجزيه و تحليل شدند.
يافته ها: ميزان باز شدن دهان قبل از جراحي، حداقل 22 و حداكثر 65 و به طور ميانگين 5/8 ± 1/47 ميلي متر بود. 2 روز بعد از عمل، بيشترين ميزان باز شدن دهان، حداقل 8 و حداكثر 62 و به طور ميانگين 2/6 ± 5/28 ميلي متر بود. هيچ يك از متغيرها به جز مورفولوژي ريشه، ارتباط مشخصي با ميزان باز شدن دهان نداشتند. با وجود اين، تريسموس در بيماراني كه توسط متخصصان جراحي شده بودند، كمتر از دستياران بود. بيشترين تريسموس در موارد انجام شده توسط دانشجويان مشاهده شد. تريسموس در بيماران داراي اختلال هاي مفصل بيشتر از افراد عادي بود.
نتيجه گيري: ميزان تريسموس در بيماراني كه مولر سوم با ريشه هاي مجزا و متباعد داشتند، به طور معناداري بيشتر بود.
چكيده لاتين :
Background and Objective: Surgical extraction of impacted third molars is usually accompanied with inflammatory reactions which result in pain, swelling and trismus. The purpose of this study was to evaluate the effect of different pre-and- inter-surgical variables such as age, gender, temporomandibular disorders (TMD), type of impaction, root morphology and experience of surgeon on the maximum mouth opening after surgical extraction of impacted third molars.
Materials and Methods: In this prospective study we included seventy six patients with impacted lower or upper third molar in this study. Pre-and-per surgical variables were recorded through a questionnaire. Degree of trismus was evaluated through maximum interincisal mouth opening before and 48 hours after surgery. Data was analyzed using T-paired in SPSS.15 software.
Results: The minimum and maximum interincisal openings before surgery were, respectively, 22 mm and 65 mm with an average of 47.1 ± 8.5 mm. Two days after operation, the maximum interincisal opening was 62 mm, and the minimum was 8 mm with an average of 28.5 ± 6.2 mm (p < 0.05). None of the variables except root morphology had any significant correlation with maximum interincisal opening. However trismus was lower in patients operated with professors (attendants) than postgraduate students (p > 0.05). In patients who were treated by postgraduate students was lower than that of undergraduate students (p > 0.05). Trismus was high in TMD patients.
Conclusion: Trismus was significantly higher in patients who had third molars with separate and divergent roots.
عنوان نشريه :
مجله علمي پزشكي جندي شاپور
عنوان نشريه :
مجله علمي پزشكي جندي شاپور
اطلاعات موجودي :
دوماهنامه با شماره پیاپی 82 سال 1392
كلمات كليدي :
#تست#آزمون###امتحان