مقايسه ميزان پلاسمايي پروگرانولين و ريلكسين در خانم‌هاي مبتلا به سندرم تخمدان پلي‌كيستيك و نمايه توده بدني طبيعي با افراد سالم

Plasma progranulin and relaxin levels in PCOS women with normal BMI compared to control healthy subjects

زمينه: سندرم تخمدان پلي‌كيستيك از بيماري‌هاي شايع غدد اندوكرين است كه 5 تا 10 درصد از زنان سنين باروري را درگير مي‌كند. اين سندرم با اختلالاتي از جمله ديابت نوع 2، اختلالات چربي خون و چاقي همراه مي‌باشد. پروگرانولين و ريلكسين آديپوكاين‌هايي هستند كه در متابوليسم كربوهيدرات‌ها و ليپيدها دخالت دارند. اطلاعاتي از سطح پلاسمايي اين فاكتورها در زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلي‌كيستيك با نمايه توده بدني نرمال وجود ندارد كه بر اين اساس، مطالعه مذكور طراحي گرديد. مواد و روش‌ها: مطالعه كنوني از نوع توصيفي مي‌باشد كه طي آن تعداد 39 زن مبتلا به سندرم تخمدان پلي‌كيستيك با نمايه توده بدني كمتر از 25 بر اساس معيار روتردام به‌عنوان گروه بيمار و 38 زن سالم نيز به‌عنوان گروه كنترل انتخاب شدند. غلظت‌هاي پروگرانولين و ريلكسين پلاسما توسط تكنيك الايزا اندازه‌گيري شد. يافته‌ها: غلظت‌هاي پلاسمايي پروگرانولين و ريلكسين و بعضي از پارامترهاي بيوشيميايي در گروه بيمار در مقايسه با گروه كنترل تفاوت معني‌داري نداشت ولي افزايش معني‌داري در ميزان VLDL، تري‌گليسيريد (046/0=P)، انسولين (016/0=P)، HOMA-IR (015/0=P)، تستوسترون (01/0=P) و دهيدرواپي اندروسترون سولفات (034/0=P) در گروه بيمار نسبت به گروه كنترل مشاهده گرديد. نتيجه‌گيري: در اين مطالعه ميزان پلاسمايي پروگرانولين و ريلكسين در گروه بيمار نسبت به گروه كنترل تفاوت معني‌داري نداشت. شايد بتوان چنين استنباط كرد كه نمايه توده بدني نرمال كمتر از 25 و قندخون ناشتاي كمتر از 110، سطح پلاسمايي پروگرانولين و ريلكسين در افراد سندرم تخمدان پلي‌كيستيك را تغيير نمي‌دهد. از سوي ديگر تغييرات تستوسترون، انسولين، دهيدرواپي اندروسترون سولفات و HOMA-IR بهترمي‌توانند پيشگويي كننده ابتلا به سندرم تخمدان پلي‌كيستيك و ديابت ناشي از آن باشند.

Background: Poly Cystic Ovary Syndrome (PCOS) is the most commonly encountered endocrine gland disease affecting 5-10 present of women at their reproductive age. This syndrome is associated with type 2 diabetes, dyslipidemia, and obesity. Progranulin and relaxin are adipokins that are related with carbohydrate and lipid metabolism. Due to limited data about progranulin and relaxin plasma levels´ in women with PCOS and normal BMI, this study was conducted. Material and Methods: This study is a cross-sectional. During the study 39 women with PCOS and BMI < 25 on the basis of Rotterdam criteria were chosen as the patient group and 38 healthy women were selected as the control group. The concentration of progranulin and relaxin were measured by ELISA technique. Results: The difference in Plasma concentration of progranulin and relaxin, and also some of the biochemical parameters in the patient group versus to the control group was not significant, but there was significant difference in the concentrations of VLDL, triglyceride (p=0.046), insulin (p=0.016), HOMA-IR (p=0.015), testosterone (p=0.01), and DHEAS (p=0.034) in the patients group compared to the control group. Conclusion: In this study, the difference in Plasma concentration of progranulin and relaxin in the patient group compared to the control group was not significant. It could be inferred that lack of change in plasma level of progranulin and relaxin in women with PCOS is related to BMI < 25 and FBS < 110. Moreoverestosterones, insulin, DHEAS and HOMA-IR changes could be better predictors of PCOS and its associated diabetes.