مقايسه ظرفيت آنتي‌اكسيداني تام بزاق بيماران مبتلا به ديابت نوع 2 و افراد سالم مراجعه كننده به مركز ديابت بيمارستان علي اصغر(ع) زاهدان

Comparison of total antioxidant capacity of saliva in type2 diabetic patients and healthy persons referring to zahedan Ali Asghar hospital

زمينه: در بدن انسان سيستم‌هاي ويژه‌اي براي مقابله با آسيب‌هاي حاصل از راديكال‌هاي آزاد وجود دارد كه به نام سيستم دفاع آنتي‌اكسيداني معروفند. ديابت يكي از مهم‌ترين بيماري‌هاي شايع مزمن است كه تغيير ظرفيت آنتي‌اكسيداني در آن گزارش شده است. بنابراين اين پژوهش با هدف تعيين و مقايسه ظرفيت آنتي‌اكسيداني بزاق بيماران ديابتي در مقايسه با افراد غير ديابتي انجام شده است. مواد و روش‌ها: در اين مطالعه مورد- شاهدي، 50 نفر از بيماران ديابتي نوع 2 مراجعه‌كننده به مركز ديابت زاهدان به‌عنوان گروه مورد، با50 نفر گروه شاهد كه از لحاظ سن، جنس و ساير معيارهاي ورود به مطالعه با افراد مورد هماهنگ بود، مقايسه شدند. ظرفيت آنتي‎اكسيداني بزاق اين افراد با استفاده از روش FRAP (Ferric reducing ability of plasma) اندازه‌گيري شد. داده‌ها با استفاده از آزمون T-test و ANOVA به‌وسيله نرم‌افزار SPSS ويرايش 17 تحليل شد. يافته‌ها: ميانگين و انحراف معيار ظرفيت تام آنتي‌اكسيداني بزاق در افراد مورد 251/0±442/0 ميكرومول در ليتر و در افراد شاهد 421/0±667/0 ميكرومول در ليتر بود. كاهش ظرفيت آنتي‌اكسيداني تام بزاق گروه مورد در مقايسه با گروه شاهد بر اساس آزمون T-test معني‌دار بود (002/0=P). نتيجه‌گيري: در اين بررسي ظرفيت آنتي‌اكسيداني بزاق بيماران ديابتي به‌طور معني‌داري كمتر از گروه شاهد بود. بنابراين براي كاهش آسيب ناشي از راديكال‌هاي آزاد توصيه مي‌شود، اين افراد آنتي‌اكسيدان طبيعي بيشتري مصرف نمايند.

Background: In the human body, there are some special systems to interact with pathogens of free radicals that are called antioxidant immune system in some human diseases. Diabetes is one of the most important common chronic diseases with changing in antioxidant capacity. Therefore, this research was done with the purpose of determination and comparison of antioxidant capacity of diabetic patients, saliva with control Grope. Material and Methods: This study was a case control study. 50 people with type II diabetes referring to Zahedan diabetic center assigned as case group, they were compared with 50 participants from control group. Both groups had similar age, sex and all other criteria. Total antioxidant capacity of saliva evaluated with FRAP (Ferric reducing ability of plasma) method. The data was analyzed by T-test and ANOVA. Results: Mean and standard deviation (Mean ± SD) of antioxidant capacity of saliva in case group was 0.442±0.251 µmol/liter and in control group was 0.667±0.421 µmol/liter. Reduction of antioxidant capacity of saliva of case group was statistically significant using T-test and ANOVA analysis (p=0.002). Conclusion: In this study reduction of antioxidant capacity of diabetic patients, saliva was significantly lower than control group. Therefore, it is recommended that these people use more natural antioxidants.