مقايسه نتايج درمان غير جراحي شكستگي‎هاي پايدار خارج مفصلي ديستال راديوس به دو روش بي‎حسي موضعي و بي‎هوشي عمومي

A comparative study on the treatment results of stable extra-articular distal radius fracture with non-surgical local and general anesthesia methods

چكيده مقدمه: شكستگي كاليس (Colles) يكي از شايع‎ترين شكستگي‎هاي اندام در افراد بالغ است، زماني كه اين شكستگي با ثبات باشد، درمان استاندارد شامل جااندازي بسته تحت بي‎حسي موضعي و يا بي‎حسي موضعي و يا بي‎هوشي عمومي و سپس گچ‎گيري مي‎باشد. اين مطالعه به منظور مقايسه نتايج درمان غير جراحي شكستگي كاليس تحت بي‎حسي موضعي و بي‎هوشي عمومي انجام گرفت. مواد و روش‌ها: در اين كارآزمايي باليني كه به روش مداخله‎اي تصادفي انجام پذيرفت، 100 بيمار با شكستگي كاليس پايدار از مهرماه 1385 لغايت مهرماه 1387 در مركز درماني كاشاني شهرستان اصفهان وارد مطالعه شدند. بيماران به طور تصادفي ساده به دو گروه مساوي الف و ب تقسيم گرديدند. در گروه الف، بيماران تحت درمان بي‎حسي موضعي و در گروه ب تحت بي‎هوشي عمومي قرار گرفتند. در پايان اطلاعات مربوط به نوع شكستگي، عوارض جااندازي، هزينه درمان و نتايج درمان در هفته‎هاي اول، دوم و سوم بعد از شروع درمان و سپس انتهاي درمان بررسي شد. آن گاه نتايج به دست آمده از اين 2 روش قبل و بعد از درمان با يكديگر مقايسه شدند. يافته‌ها: آناليز داده‎ها هيچ تفاوت معني‎داري را بين عوارض اين دو روش درماني نشان نداد. علاوه بر اين، هيچ تفاوت معني‎داري بين معيارهاي جااندازي 2 گروه يافت نشد، بين جنس و شكستگي كاليس نيز ارتباط مشخصي به دست آمد. آناليز داده‎ها نيز نشان داد كه هزينه درمان در گروه ب، 3 الي 4 برابر بيشتر از گروه الف مي‎باشد. بحث: درمان جااندازي به روش بي‎حسي موضعي با توجه به هزينه كمتر و جااندازي قابل قبول بدون عارضه مشخص، بهتر از جااندازي به روش بي‎هوشي عمومي بود. پژوهشگران اين مطالعه، استفاده از بي‎حسي موضعي جهت جااندازي شكستگي كاليس را توصيه كردند. كليد واژه‌ها: شكستگي كاليس، جااندازي بسته، بي‎حسي موضعي.

ABSTRACT Introduction: Colles’ Fracture is one of the most prevalent fractures among adults. For the cases of stable fractures, the standard treatment method is first close reduction under general, regional or local anesthesia and then casting. This study aimed to compare the treatment results of colles’ fracture under local anesthesia with those under general anesthesia. Materials and Methods: In this randomized clinical trial study, 100 subjects with stable colles’ fracture were selected from an accessible population of patients referred to Kashani Hospital (Isfahan-Iran) from December 2006 to December 2008. The subjects were randomly divided into two groups of A and B. In group A, subjects were treated under local anesthesia and in group B they underwent general anesthesia. The subjects’ data including demographic information, type of fracture, complication of reduction, costs of reduction and conditions of reduction, were obtained and subsequently compared on three different times for each of above-mentioned treatment methods: before reduction, at the first, second and third week after treatment initiation and in the end of treatment. Results: Statistical analysis of obtained data showed that there was no significant difference between complication in the two groups (P > 0.05). Furthermore, no statistically significant difference was found between the criteria of reduction in these two groups (P > 0.05). A statistically significant correlation was found between sex and colles’ fracture (P < 0.05). The cost of treatment in group B was significantly higher than group A (3 to 4 times more than group A) (P < 0.05). Conclusion: It can be concluded that the treatment method of fracture reduction under local anesthesia is more effective than general anesthesia for lower cost, acceptable reduction and without specific complication. It is suggested that local anesthesia be used in reduction of colles’ fracture. Keywords: Colles’ fracture, Close reduction, Local anesthesia