مشاهدات اوليه مقايسه تاثير جملات ساده و پيچيده بر ميزان نارواني گفتار كودكان لكنتي و غيرلكنتي فارسي زبان 6-4 ساله در تكليف تقليد جملات

The effects of imitating complex and simple sentences on speech dysfluency rates among stuttering and non- stuttering Farsi-speaking children with the age range of 4-6 years: some initial observations

چكيده مقدمه: پژوهش‌هاي متعددي به بررسي ارتباط لكنت با عوامل زبان‎شناختي مختلف پرداخته‌اند؛ به طوري كه بعضي از اين نتايج نشان مي‎دهند كه در كودكان لكنتي گفته‌هاي ناروان نسبت به گفته‌هاي روان پيچيد‌ه‌تر هستند. هدف از اين پژوهش، تعيين و مقايسه تاثير جملات ساده و پيچيده بر ميزان نارواني گفتار كودكان لكنتي و غيرلكنتي فارسي زبان در تكليف تقليد جملات بود. نتايج حاصله شايد بتواند در جهت شناخت بيشتر ماهيت لكنت و نيز يافتن شيوه‌هاي مناسب‌تر براي درمان آن كاربرد داشته باشد. مواد و روش‌ها: اين مطالعه، يك مطالعه‌ توصيفي- تحليلي از نوع مقطعي بود. 10 كودك لكنتي و 10 كودك غيرلكنتي تك زبانه و فارسي زبان 6-4 سال مورد مطالعه قرار گرفتند كه از لحاظ سن و جنس با همديگر مطابقت داشتند. در اين پژوهش، دو گروه جمله، شامل 13 جمله ساده و 10 جمله پيچيده، در نظر گرفته شد؛ به طوري كه بر طول جملات هر گروه، به ترتيب يك تك‌واژ افزوده مي‌گرديد. از هر كودك درخواست ‌شد پس از شنيدن هر جمله، به طور دقيق آن را تكرار كند. ميزان نارواني در هر گفته از تقسيم تعداد كلمات ناروان بر كل كلمات آن گفته محاسبه و به صورت درصد بيان ‌شد. درصد نارواني جملات ساده و پيچيده در هر گروه و نيز بين دو گروه، با استفاده از نرم‎افزارSPSS مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته‌ها: در كودكان لكنتي و غيرلكنتي بين جملات ساده و پيچيده از لحاظ ميزان نارواني تفاوت معني‎داري وجود داشت (05/0 > P). بحث: نتايج اين پژوهش نشان داد كه در هر دو گروه، ميزان نارواني در جملات پيچيده بيشتر از جملات ساده بود. هم‌چنين كودكان لكنتي با افزايش پيچيدگي نحوي، دچار ميزان نارواني بيشتري نسبت به كودكان غيرلكنتي ‌شدند. كليد واژه‌ها: لكنت، كودكان، جملات ساده، جملات پيچيده، پيچيدگي نحوي.

ABSTRACT Introduction: Past research on the relationship between stuttering and different linguistic factors has shown that in children, non-fluent utterances are more complex than fluent utterances. This study, using an imitation task, investigated whether or not complex and simple sentences exert an influence on the amounts of speech disfluency among stuttering Farsi-speaking children, and then compared the results with those obtained from non-stuttering controls. The results could have some implications for clarifying the nature of stuttering and shed some light on the question of appropriate treatment methods. Materials and Methods: It was a cross-sectional descriptive-analytic study. The participants included 10 stuttering and 10 non-stuttering children whose age ranged between 4 and 6 years of age and spoke Farsi language as their native language. The participants in the two groups were matched by age and gender. The stimuli were two sets of sentences: one set consisted of 13 simple sentences and the other one included 10 complex sentences. The length of successive sentences was increased by adding one morpheme to each of them. Each participant was requested to repeat exactly what he/she had heard. To calculate the rate of disfluency in each utterance, the number of non-fluent words was divided by the total words of that utterance and the result expressed as a percentage. The disfluency percentages of simple and complex sentences, once among stutterers and non-stutterers separately and then between these two groups, were compared and analyzed using SPSS soft ware. Results: In both stuttering and non-stuttering children, there was a significant difference between rates of disfluency on simple and complex sentences (P < 0.05). Conclusion: The result of this study showed that complex sentences caused more disfluency rates than did simple sentences and it was the case for both groups of participants. Moreover, stuttering children had more disfluency rates than did non-stuttering children as the syntactic complexity of stimuli increased. Keywords: Stuttering, Children, Complex sentences, Simple sentences syntactic complexity