ارايه الگويي جهت تفكيك شركت‌هاي موفق از ناموفق با بكارگيري متغيرهاي مالي

Presenting a pattern for differentiating winner and loser companies using financial and non-financial variable in Tehran Stock Exchange

موضوع اصلي اين تحقيق بررسي و تجزيه و تحليل استراتژي تركيب متغيرهاي بنيادي مالي و غيرمالي به منظور ارايه الگويي جهت رتبه بندي شركتها و در نهايت تفكيك آنها به موفق و ناموفق در بورس اوراق بهادار تهران است. از اين رو محقق در تاييد رتبه بندي ارايه شده و نحوه تفكيك شركتهاي موفق از ناموفق در ادامه به بررسي وجود تفاوت هاي معنادار متغيرهاي مالي و غيرمالي مورد مطالعه در بين دو گروه شركتهاي موفق و ناموفق مي پردازد. در اين تحقيق فرضيات ارايه شده مبتني بر دو محور اساسي است، اول اينكه متغيرهاي مورد مطالعه در گروه شركتهاي موفق، قوي تر از شركتهاي ناموفق است، و دوم اينكه شركتهاي موفق از ميانگين بازدهي واقعي بالاتري به ميزان 3/16 درصد برخوردار بوده و ضمناً بازدهي واقعي آنها 4/17 درصد بالاتر از بازدهي بازار مي باشد. تحقيق در يك دوره زماني پنج ساله 1382 لغايت 1386و با استفاده از روش مقايسه ميانگين و ميانگين رتبه يك متغير در دو جامعه مستقل(آزمون هاي t-student وU-Mann Whitney) انجام شده است. نتايج به دست آمده از بررسي ها نشان دهنده آن بود كه شركتهاي موفق از وضعيت نقدينگي، اهرم مالي، سودآوري و شاخص هاي غيرمالي مطلوبتري برخوردارند و شاخص هاي فعاليت و ارزش بازار از تفاوت معناداري در بين دو گروه شركتهاي موفق و ناموفق برخوردار نمي باشند.

The main purpose of this study is to analyze the strategy of synthesizing the fundamental financial and non-financial variables in order to present a pattern for ranking companies in Tehran Stock Exchange , and eventually classifying them as winner and loser. To confirm the offered ranking and to demonstrate how the companies were differentiated, the researcher tries to determine whether there are any significant differences in the studies financial and non-financial variables between the winner and loser companies. The hypotheses offered are based on two main axes. First, the variables under study for the winner companies are much stronger than those of the loser companies. Second, winner companies enjoy a higher actual return average of 16.3 percent. Besides, their actual return is 17.4 percent higher than that of the market. This research study was conducted in a five-year period, from 1382 through 1386, using the method of average comparison and ranking comparison of a variable in two independent societies (t-Student and U—Mann Whitney tests). The findings of the study revealed that winner companies possess a more favorable cash status, financial leverage, profitability, and non-financial indexes (indicators). Moreover, it was concluded that activity and market’s value indexes (indicators) were not significantly different between the two groups of companies.