نقش زندگي مذهبي در رضامندي زناشويي زوجين

The Role of Religious life in Spousesʹʹ Marital Satisfaction

پژوهش حاضر با هدف بررسي نقش پايبندي مذهبي زوجين به‌عنوان يكي از عوامل موثر در رضامندي زناشويي انجام شده است. اين پژوهش از نوع پژوهش‌هاي همبستگي مي‌باشد و به روش پس‌رويدادي انجام شده است. بدين‌منظور، 116 زوج از دانشجويان دانشگاه بجنورد و دانش‌پژوهان موسسه امام خميني(ره)، كه حداقل يكسال از زندگي مشترك آنها گذشته بود، با استفاده از پرسش‌نامه‌هاي رضايت زناشويي اسلامي و پايبندي مذهبي مورد بررسي قرار گرفتند. تحليل داده‌ها نشان مي‌دهد كه زوجين هر دو پايبند به مذهب، نسبت به زوجيني كه فقط يكي از آنها پايبند به مذهب بود، از رضامندي زناشويي بيشتري برخوردار بودند و آنها نيز از زوجين هر دو ناپايبند به مذهب بيشتر از زندگي زناشويي خود رضايت داشتند. بنابراين، مي‌توان گفت: پايبندي به مذهب از عواملي است كه در رضامندي زناشويي نقشي معنادار دارد.

The present research was conducted with the aim of investigating the role of spousesʹ religious commitment as an influential factor in marital satisfaction. To this end, 116 spouses from the students of Bujnoord University and from Imam Khomeini Institute who had been married for more than one year were chosen for this research in which the questionnaires of Islamic marital satisfaction and religious commitment were used. The data analysis indicates that the marital satisfaction in the case when both spouses are committed to religion, the marital satisfaction is higher than when only one of them is committed to religion and the marital satisfaction in the case when one of them is committed to religion is higher than when neither of them is committed to religion. Therefore, it can be said that commitment to religion has a significant role in marital satisfaction