بررسي آسيب‎پذيري ناشي از زلزله در شبكه‎هاي ارتباطي تهران بزرگ - مطالعه ي موردي: خيابان ولي عصر (عج) شمالي (ميدان ولي عصر (عج) تا چهارراه پارك وي)

Assessment of Reducing Earthquake Damage in Transportation Networks of Great Tehran Case Study: The Northern Vali-Asr Street

شهر تهران بر‎ روي چهار گسل بزرگ قرار گرفته است و در نتيجه به طور مداوم بر اثر خطرات ناشي از زلزله تهديد مي‎شود. يكي از مهم ترين بخش‎ها در امدادرساني به آسيب‎ديدگان پس از سوانح طبيعي، خيابان‎ها و شبكه‎هاي ارتباطي هستند. در اين مقاله شبكه‎هاي ارتباطي شهر تهران، با مطالعه ي موردي خيابان ولي عصر (عج) شمالي، مورد مطالعه قرار مي‎گيرد. ميزان آسيب‎هاي احتمالي خيابان پس از زلزله و امكان امدادرساني احتمالي از آن مورد تجزيه و تحليل قرار گرفته، و راهكارهاي كاهش آسيب‎پذيري ناشي از زلزله در آن ارايه مي‎گردد. اين مطالعه به روش شبيه سازي و مدل سازي رياضي انجام پذيرفت. همچنين مطالعه و مشاهده ي شبكه ي ارتباطي و تحليل نقشه‎هاي موجود آن بخشي ديگر از مطالعه ي حاضر را تشكيل مي‎دهد. مناطق بحراني با تعريف شاخص ريسك پذيري ناشي از بيشينه ي ارتفاع و كمينه ي عرض خيابان ولي عصر (عج) شمالي مشخص گرديد. نتايج مطالعات بيانگر اين نكته بود كه اين خيابان با توجه به عدم رعايت تناسبات ارتفاع ساختمان به عرض معبر در 31 درصد مناطق مورد بررسي، در وضعيت نامناسب قرار دارد و متاسفانه اغلب ضوابط و معيارهاي استاندارد سازي مناطق پرخطر در طراحي رعايت نشده است. بنابراين شبكه ي ارتباطي در صورت بروز فاجعه-اي چون زلزله، لغزش و حتي آتش سوزي عملاً نمي‎توانند نقش چندان موثري در كاهش آسيب پذيري ايفا نمايند.

Tehran is located on an earthquake belt, thus it is faced with permanent threats. Streets and transportation networks are one of the main factors in aiding the injured after natural disasters. This paper focuses on assessing the transportation networks of Tehran city, and the ways of reducing earthquake damage in the northern Valiasr street as a case study. The probable damages to the street and the possibility of aiding through it after the earthquake, is analyzed and damage reduction strategies are presented. We have applied mathematical modeling techniques and survey method in this research. In addition, the transportation network was observed and studied and the existent maps were analyzed. The crisis points have been selected by definition of risky indicators such as maximum of buildings height and minimum of street width. Results of the study indicate that Valiasr Street in 31 percent of analyzed region has unsuitable status because of disregarding the ratio of building height to the street width and unfortunately most of standards and principles of seismic regions and urban planning areas have been ignored. Thus the transportation network might not be able to play a positive and effective role in reducing damage if disasters such as earthquakes, landslides and even fires occur in the area.