ريشه يابي آداب و رسوم ايلخانان در شاهنامه ابوسعيدي با تاكيد بر نگاره‌هاي سوگواري

Finding the origin of patriarchs customs and adapt them with Abu Saied Shahnameh with emphasis on the mourn illustrations

آداب و رسوم و سنتهاي اجتماعي در بستر زمان و با تغيير حكومتها همواره به شكلي تازه جلوهگر شده است. اين سنت ها در مراسم مختلف، از جمله سوگواري، حضور داشته‌اند.‌ مغولان نيز در ابتدا به واسطه نوع زندگي بدوي خود آداب و رسوم خاصي داشتند كه در انواع فعاليت هاي روزمره شان ظهور داشت. ايشان به اين سنت ها، كه در برخي موارد ريشه در اعتقاداتشان داشت، تا سالها پس از حمله به ايران و استقرار و ايجاد حكومت عمل مي‌كردند. پس از گرويدن ايشان به دين اسلام برخي از اين سنتها حذف و برخي دچار تحولاتي اساسي شد، اما برخي از آن‌ها از بين نرفت. ايلخانان مغول در جهت اهداف سياسي خود به تاليف كتب تاريخي و مصورسازي آن‌ها (همچون شاهنامه) پرداختند. اين كتاب‌ها آميزهاي از وقايع دوره تاريخي ايلخانان است. شاهنامه ابوسعيدي از جمله اين آثار است كه در آن نگاره هايي با مضمون سوگواري وجود دارد. هدف اين پژوهش بررسي آداب و رسوم ايلخانان مغول و چگونگي انعكاس آن در نگاره‌هاي شاهنامه مذكور با موضوع سوگواري است. بدين منظور، با بررسي مذهب و آداب و رسوم ايلخانان، به‌ويژه در سوگواري و آداب تدفين، و مطابقت با چهار نگاره از شاهنامه ابوسعيدي با موضوع سوگواري پاسخ به اين سوال پي گرفته مي‌شود كه آداب مورد نظر چگونه در چهار نگاره از شاهنامه ابوسعيدي با موضوع سوگواري ظهور يافته اند. بر اين اساس، آداب و رسوم مربوط به سوگواري در آن دوره مطرح شده و در نگاره‌هاي مذكور بررسي شده است. يافته هاي اين مقاله گوياي آن است كه نگاره هاي مذكور سنت هاي ايلخانان در اجراي مراسم سوگواري را نشان مي دهند و با آنچه در منابع تاريخي از آداب و رسوم مردم آن زمان آمده است تطبيق‌پذيرند. اين مقاله به روش توصيفي- تحليلي انجام گرفته و اطلاعات آن به شيوه كتابخانه اي گردآوري شده است.

Social customs and traditions have been changed in different periods of the time and with the changes of governments and have always manifested in new forms. These differences could be seen in the ceremony of mourning. Mongols in the beginning, because of their primitive life, had certain customs that prominently were appeared in their daily activities. They had acted based on costumes which had rooted in their beliefs, even years after attacking Iran and establishing government. Although after following Islam, some of these traditions underwent basic changes, some others remained the same. Having political aims, the patriarch decided to write historical books and illustrate them (such as the Shahnameh). These kinds of books are combinations of historical course of events of patriarchies period which their traditions outstandingly observed in them. Abu Saied’s Shahnameh is one of the important manuscripts of that period which its illustrations show the traditions of their time.This paper studies on illustrations with the subject of mourning. Now the main question is that: How these illustrations reflect Mongolian mourning traditions? Check the roots of these traditions in four paintings with the theme of mourning is the main purpose of this paper that its method is descriptive - analytical study and The information is compiled Through the library method.Based on this research, those customs that had related to mourning ceremonies of that time are mentioned and have been studied in illustrations. Also the most important resulting findings say, these illustrations show common traditions that patriarchies perform in their mourning and it is compatible with what is in the historical sources of the people’s customs on that time.