بررسي آزمايشگاهي اثر افزودن زايليتول به نوشابه‌هاي گازدار رژيمي بر ميكروهاردنس ميناي دندانهاي دايمي

In-Vitro Evaluation of the Effect of Addition of Xylitol to Carbonated Diet Soda on Enamel Microhardness of Permanent Teeth

چكيده زمينه و هدف: مصرف بالاي نوشيدنيهاي گازدار و رژيمي، شايعترين عامل اتيولوژيك اروژن دنداني مي‌باشد. هدف از اين مطالعه بررسي اثر افزودن زايليتول به نوشابه‌هاي گازدار رژيمي در پيشگيري از كاهش ميكروهاردنس ميناي دندان دايمي در مقايسه با نوشابه‌هاي گازدار رژيمي معمول مي‌باشد. روش بررسي: اين مطالعه به روش تجربي- آزمايشگاهي بر روي چهل دندان مولر سوم دايمي نهفته نُه كه به روش جراحي خارج شده و فاقد پوسيدگي، سايش، ترك و هيپوكلسيفيكاسيون انجام گرفت. براي ارزيابي صحيح ميكروهاردنس، سطح نمونه‌ها با سمباده پنج هزار پاليش شد و با دستگاه سنجش ميكروهاردنس ويكرز اندازه‌گيري گرديد، سپس دندانها در چهار گروه در چهل ميلي‌ليتر از چهار نوع محلول مختلف به مدت پنج دقيقه قرار داده شدند (كوكاكولاي معمول به عنوان شاهد اول، كوكاكولاي زيرو، كوكاكولاي زيرو به اضافه ده گرم زايليتول، آب شهري به عنوان شاهد دوم). سطح مورد بررسي مربعي به ابعاد 5X 5 ميلي متر از ميناي ديستال دندانها بود. در پايان زمان آزمايش، مجدداً ميكروهاردنس دندانها مورد ارزيابي قرار گرفت. تغييرات ميكروهاردنس در هر گروه با آزمون Paired t- test و بين گروهها با آزمون ANOVA مورد قضاوت قرار گرفت. يافته‌ها: بر اساس نتايج به دست آمده، ميزان ميكروهاردنس پس از غوطه‌وري در كوكاكولاي نرمال، كوكاكولا زيرو به اضافه 25% زايليتول كاهش يافته و اين كاهش به ترتيب 87/24±66/38-، 65/16±1/26- ، 52/23±5/19- بود. اين ميزان كاهش از نظر آماري معني‌دار مي‌باشد، ( 001/0=P1)، ( 001/0 =P2)، ( 005/0=P3) اما در گروه غوطه ور در آب شهري ميزان تغيير در ميكروهاردنس 17/9±4/7- بود كه اين از نظر آماري معني‌دار نمي‌باشد (5/0=P4). علاوه بر اين كاهش ميكروهاردنس ميناي دندان در مجاورت با زايليتول به طور معني‌داري كمتر از دو گروه مشابه بود. نتيجه‌گيري: بر اساس نتايج مطالعه حاضر افزودن زايليتول به نوشابه‌هاي گازدار رژيمي باعث كاهش ميزان اروژن دنداني مي‌شود اما از بروز آن پيشگيري نمي‌كند. كليد واژه‎ها: اروژن – مينا – ميكروهاردنس – زايليتول

Abstract Background and Aim: High consumption of carbonated diet soda is the most common etiologic factor for dental erosion. This study aimed to assess the efficacy of addition of Xylitol to carbonated diet soda to prevent enamel microhardness reduction in permanent teeth. Materials and Methods: This in-vitro experimental study was conducted on 40 human impacted third molars that had been surgically extracted and were free from caries, erosion, cracks or hypocalcification. For correct measurement of microhardness, surface of samples was polished with 5000 grit abrasive paper and microhardness was measured usingVickers microhardness testing machine. The teeth were then divided into 4 groups and immersed in 40 ml of 4 different solutions for 5 minutes (regular coke as the first control, coke zero, coke zero plus 10 g Xylitol and tap water as the second control). Understudy surface was a 5x5 mm square on the distal surface of teeth. At the end of experiment, microhardness of teeth was measured again. Changes in microhardness were compared in each group with paired t-test and between groups with ANOVA. Results: Based on the obtained results, microhardness decreased after immersion of specimens in regular coke, coke zero and coke zero plus 25% Xylitol by -38.66?24.87, -26.1?16.65 and -19.5?23.52, respectively and these reductions were statistically significant (P1=0.001)(P2=0.001)(P3=0.005). Change in microhardness was -7.4?9.17 in specimens immersed in tap water and was not statistically significant (P4=0.5). The reduction in microhardness of enamel exposed to Xylitol was significantly less than the other two test groups. Conclusion: Addition of Xylitol to carbonated diet soda reduced the amount of tooth erosion but could not prevent it. Key words: Erosion , enamel , microhardness , xylitol