امنيت پايدار در سند چشم‌انداز بيست‌ساله جمهوري اسلامي ايران

مولفه‌هاي تشكيل‌دهنده امنيت پايدار در افق 1404، داشتن جامعه‌اي «امن»، «باثبات»، «توسعه‌يافته» و «الهام‌بخش» است كه از هدف‌هاي سند چشم‌انداز مي‌باشد. بدون تامين امنيت پايدار در برابر تهديدها و آسيب‌هاي متصور، امكان نيل به هدف‌هاي بيست ساله غيرممكن است. در اين مقاله تلاش شده است تا ضمن بررسي و ارزيابي چيستي و مفهوم امنيت پايدار، چگونگي نيل به آن براساس الگوي سند چشم‌انداز با شيوه «تحليل محتوي» مورد توجه قرار گيرد. اطلاعات مورد نظر براي انجام اين پژوهش به شيوه كتابخانه‌اي گردآوري شده‌اند. با توجه به ماهيت موضوع و مولفه‌هاي مورد بررسي، رويكرد حاكم بر اين پژوهش «توصيفي- تحليلي» است. به اين منظور، با روش تحليل محتواي سند چشم‌انداز، شيوه‌هاي تحقق امنيت پايدار مورد بررسي قرار گرفته و احصا شده‌اند. در اين نوشتار، چشم‌انداز ايران به‌عنوان جامعه‌اي امن در سال 1404، مورد بررسي قرار مي‌گيرد. نتايج اين پژوهش نشان مي‌دهد كه نگاه سند چشم‌انداز به امنيت پايدار از نوع ايجابي بوده و تعامل موثر و سازنده با ملت‌ها و دولت‌هاي جهان و نيز پيشرفت و توسعه اقتصادي مستمر، پيش‌نياز نيل به «امنيت پايدار» در افق 1404 است.