تعيين شاخص‌هاي موثر بر بهره‌ وري فردي كاركنان و روش محاسبه كمي آن (مطالعه موردي: نيروگاه توس مشهد)

Determining the effective indicators on the individual productivity of employees and it’s measurement method Toos Electric Powerhouse of Mashhad

پژوهش حاضر با هدف بررسي و تعيين شاخص‌هاي موثر بر بهره‌وري فردي و ارايه روش محاسبه كمي آن در نيروگاه توس مشهد انجام شد. روش تحقيق توصيفي و هدف آن توسعه‌اي بود. جامعه آماري پژوهش، شامل كل نيروهاي شاغل در حوزه‌هاي مختلف فعاليت نيروگاه توس مشهد در سال ???? برابر با ??? نفر بود. با استفاده از روش «نمونه‌گيري هدفمند» ?? نفر از پرسنل شاغل در واحد‌هاي مختلف نيروگاه و ? نفر از مديران به‌عنوان نمونه تحقيق انتخاب شدند. ابزار موردِاستفاده در اين تحقيق، شامل پرسش‌نامه محقق‌ساخته و مصاحبه ساختار‌يافته بود كه به سوالات پرسش‌نامه پرسنل و به سوالات مصاحبه مديران پاسخ دادند. «روايي ابزار» به شيوه «روايي محتوا» با استفاده از نظر متخصصان مديريت و كارشناسان خبره شركت، اندازه‌گيري شد و ازطريق ضريب آلفاي كرونباخ، پايايي پرسش‌نامه بسته پاسخ، ??/? به‌دست آمد. داده‌ها، با استفاده از شاخصه‌هاي آمار توصيفي همچون شاخصه‌هاي مركزي ميانگين و ميانه و شاخصه پراكندگي انحراف استاندارد و استفاده از آزمون t تك‌نمونه‌اي و فرمول‌هاي تعيين‌شده جهت محاسبه بهره‌وري فردي در شاخص‌هاي موردِنظر موردِتحليل قرار گرفت. يافته‌هاي تحقيق، نشان داد كه ?. از ديدگاه كاركنان، شاخص‌هاي مربوط ‌به انگيزش و سيستم جبران خدمات و كيفيت زندگي كاري در مقايسه با ديگر شاخص‌ها، تاثير بيشتري بر ميزان بهره‌وري فردي آنان دارد؛ ?. باتوجه‌به معيارهاي تعيين‌شده براي شاخص‌هاي بهره‌وري فردي در نيروگاه، شاخص‌هاي آموزش، حقوق و مزايا، حضور و غياب و سرانه ضايعات، مناسب‌ترين شاخص‌ها‌ براي اندازه‌گيري بهره‌وري فردي مي‌باشند؛ ?. تحليل آماري يافته‌هاي مربوط‌ به پنج شاخص در گروه نمونه، نشان داد، بالا‌بودن ميزان مشاركت در آموزش، نمره بهره‌وري فردي نيروي شاغل را افزايش مي‌دهد. ازجمله دستاوردهاي ديگر تحقيق حاضر، خوشه‌بندي افراد برحسب تناسب نمره بهره‌وري، امتيازدهي به افراد برحسب عملكرد واقعي آن‌ها، محاسبه بهره‌وري فردي برحسب ضريب ارزش شاخص، محاسبه نسبت رشد سنواتي در بهره‌وري، درنظرگرفتن نمره شاخص ضايعات به‌عنوان يك شاخص فردي با كاركرد جمعي، به‌دست‌آوردن مقياس كل بهره‌وري فردي و امكان به‌دست‌آوردن نيم‌رخ بهره‌وري فردي در طول زمان مي‌باشد.

This study was seeking the effective indicators of individual productivity and providing a quantitative method to measure it in Toos Electric Powerhouse (TEP) of Mashhad. The research as a descriptive one aimed to develop a new method. Statistical population for the study was all 481 employees in different departments of TEP in year 1388. Using the "sampling targeted" 44 employees and 9 executives were selected as sample. The instrument for gathering data was questionnaire for employees and structured interview for executives. The validity of questionnaire was measured by content validity by referring to educational administration experts. The reliability of questionnaires received 0.88 by applying Chronbachʹs Alpha. The results of statistical analysis showed that 1) the view of the employees had more impact on productivity, motivation, compensation system and the quality of working life than other indicators; 2) the indicators for measuring individual productivity determined as: the employees’ last qualification in training, salaries and benefits, attendance and being in-time, and the percentage of wastage; 3) participation in training programs and increasing the score of employees’ individual productivity. Among other findings was clustering the employees in terms of fitness to individual productivity score. This was done by rating people in terms of their actual performance, calculating individual productivity in terms of index value coefficient, calculating at the annual growth rate of productivity, taking the wastage index score as an individual indicator with collective function, gaining individual productivity total scale and the possibility for taking the profile of individual productivity over time.