نگاهي به مقامات دوستان خدا

A Glance at the Stations of Godʹʹs Friends

اين مقاله شرحي است بر مناجات محبين امام سجاد عليه‏السلام. كساني كه به درك دوستي با خدا دست نيافته‏اند، ارزش مناجات و مقامات معنوي را درك نمي‏كنند. اما ره‏يافتگان معرفت ناب توحيدي، نه‏تنها درك درستي از محبت با خدا دارند، بلكه بر اين باورند كه اصالتا چيزي غير از خدا دوست‏داشتني نيست. اگر هم چيزي را دوست مي‏دارند ازاين‏روست كه منتسب به خداست. خداي متعال با دوستان و بندگانش رابطه ويژه‏اي دارد و در خلوت و جمع با آنان سخن گفته، روحشان را با خنكاي كلامش مي‏نوازد. دوستي خدا همواره موجب دوستي با دوستان و اولياي خدا مي‏شود. محال است كسي خدا را دوست بدارد، اما دوستان و اولياي او را دوست نداشته باشد. زماني انسان مي‏تواند محبت خدا را در دل مستقر سازد كه محبت غيرخدا را از دل بيرون نمايد.

The present paper elaborates on Imam Sajjadʹs Munajat al-Muhebbin (intimate supplication of lovers). Those who have not attained the understanding of friendship with God do not understand the value of intimate supplication and spiritual stations, but those who have attained pure monotheistic knowledge not only have a true understanding of love for God, but also believe that there is essentially nothing lovable but God. If they love anything, they love because it is attributed to God. The Most High God has a special relationship with His friends and servants; he talks with them in private and in public, and addresses their spirit with His gentle words. Oneʹs friendship with God always leads to friendship with His friends and saints. It is impossible for one to love God without loving His friends and saints. Love for God resides in manʹs heart when he roots out from his heart the love for other than God