تحليلي بر طرح اقتصادي شوراي پاپي عدالت و صلح در اصلاحات كلان اقتصادي در جهان

An Analysis of the Economic Project of Papal Council for Justice and Peace on the Macro-economic Reforms in the world

شوراي پاپي عدالت و صلح واتيكان در اوايل سال 2011 با صدور بيانيه تحليلي در زمينه بحران مالي سال 2008، راهبردهايي را براي حل بحران‌هاي اقتصادي از منظر اقتصاد مسيحيت ارايه داد. تحليل اين بيانيه از آن جهت مهم است كه مي‌تواند زمينه تعامل ميان مكاتب توحيدي را براي رفع مشكلات اقتصادي جهان فراهم آورد. اين مقاله، درصدد تحليل بيانيه با توجه به ريشه‌هاي آن در رويكرد اقتصاد مسيحي و همچنين دستاوردهاي نظري و عملي بانكداري اسلامي است. يافته‌هاي اين پژوهش، كه به روش كتابخانه‌اي و تحليلي انجام شده، نشان مي‌دهد كه هرچند بيانيه مزبور از نقاط قوتي چون توجه به ريشه‌هاي اخلاقي بحران‌هاي اقتصادي برخوردار است، از نقايصي چون عدم ارايه تحليل راهبردي از ريشه‌هاي اصلي بحران‌هاي مالي همچون رسوخ ساختار ناعادلانه ربوي و گسترش سفته‌بازي قمارگونه در بسياري از بخش پولي و مالي جهان رنج مي‌برد. به نظر مي‌رسد، كه براي حل ريشه‌اي بحران، بايد از تجربيات بانكداري اسلامي در طراحي و اجراي نظام مشاركت در سود و زيان استفاده نمود. در نگرش اسلامي، شكل‌دهي و مديريت نظام اقتصادي و مالي جهان، با توجه به نقش سه نهاد بازار، دولت و اخلاق و همچنين شكل‌گيري نهاد‌هاي بين‌المللي پشتيبان و نظارتي، مي‌تواند زمينه بروز بسياري از بحران‌هاي اقتصادي را از بين ببرد.

In the early 2011, the Vaticanʹs Papal Council for Justice and Peace proposed some strategies inspired from the view of Christian economy for solving economic crises by issuing an analytical declaration on the financial crisis of 2008. It is important to analyze this declaration as a first step towards the interaction among the various monotheistic religions to solve the economic problems in the world. The present paper tries to analyze this declaration by taking into account its roots in Christian economic approach and the theoretical and practical achievements of Islamic banking. A library and analytical method is used in this research. The research findings indicate that although the aforementioned declaration enjoys some merits such as giving attention to the moral roots of economic crises, it suffers from some defects. For example it does not a strategic analysis of the main roots of the financial crisis including establishing unjust usury structure and widespread gambling-based speculation in the most part of worldʹs monetary and financial system. A drastic solution for the crisis should be based on designing and implementing the system of contribution in loss and gain. According to Islamic approach, the formation and management of worldʹs economic and financial system can avert many crises by paying attention to the role of market, state and ethics as well as the formation of international supporting and monitoring institutions