مقايسه مصرف مواد مخدر و علل گرايش به آن در بين دانشجويان دانشگاه علوم پزشكي تهران و دانشگاه تهران

Comparison of Substance Abuse and its Causes among Students of Tehran University of Medical Sciences and University of Tehran, Iran

مقدمه: در حال حاضر اعتياد و مصرف مواد مخدر به عنوان يكي از چالش‌هاي مهم اجتماعي، بهداشتي و سياسي در سراسر جهان مطرح مي‌باشد. اين مطالعه با هدف، مقايسه مصرف مواد و عوامل موثر بر آن در دو دانشگاه علوم پزشكي تهران و دانشگاه تهران انجام شد. روش‌ها: مطالعه حاضر به روش مقطعي- توصيفي صورت گرفت. در اين مطالعه 489 دانشجو از دانشگاه تهران و 488 دانشجو از دانشگاه علوم پزشكي تهران از طريق نمونه‌گيري تخصيص متناسب و خوشه‌اي انتخاب شدند. ابزار پژوهش، پرسش‌نامه محقق ساخته بود. داده‌هاي جمع‌آوري شده به وسيله نرم‌افزار آماري SPSS نسخه 18 و با بهره‌گيري از آزمون‌هاي آماري t، 2? و Regression analysis مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. در اين مطالعه سطح معني‌داري 05/0 > P در نظر گرفته شد. يافته‌ها: شيوع مصرف مواد مخدر در دانشجويان دانشگاه علوم پزشكي تهران، 33 درصد و در دانشجويان دانشگاه تهران 5/37 درصد بود. سن شروع اولين مصرف بسياري از مواد در دوران دانشجويي بود. در هر دو دانشگاه بين مصرف مواد و جنسيت، اعتقادات مذهبي، سابقه مصرف مواد در خانواده، دانشكده ارتباط آماري معني‌دار وجود داشت (001/0 > P). بيشترين روش ذكر شده در بررسي راه‌هاي اصلي مواجهه با مواد مخدر، دوستان بود. نتيجه‌گيري: با توجه به نقش دانشگاه‌ها به عنوان مركز تعليم و تربيت، پيشنهاد مي‌شود كه برنامه‌هاي آموزش بهداشت در رابطه با پيشگيري از مصرف مواد مخدر در مدارس انجام شود و در دانشگاه‌ها تداوم يابد. جنسيت و سن شروع مصرف مواد مخدر بايد هم‌چنان در برنامه‌هاي آموزش بهداشت در رابطه با پيشگيري ادامه پيدا كند. طراحي اين برنامه‌ها از دوران مدرسه آغاز گردد و در دانشگاه‌ها نيز تداوم يابد.

Background: Nowadays drug abuse and addiction is one of the most important health concerns as well as social and political problems in the world. This study was done to compare substance abuse and its related factors between University of Tehran and Tehran University of Medical Sciences, Iran. Methods: This study was cross-sectional. In this study, 489 students of Tehran University and 488 students of Tehran University of Medical Science were selected through stratified cluster sampling. The data collection tool was a researcher-made questionnaire. Collected data was analyzed by SPSS software version 18 using chi-square test, regression, and Student’s t-test. P < 0.05 was considered significant. Findings: The prevalence of drug abuse in students was 33% in Tehran University of Medical Science, and was 37.5% in University of Tehran. First substance use was during student period. In both universities, there were statistically significant relationship between drug abuse and gender, religious beliefs, family history of substance use, and school (P > 0.001). The most mentioned way of exposure to substances was friends. Conclusion: Regarding the role of universities as the centers of training and educating, it is proposed to conduct health education programs for prevention of substance abuse in high schools. These preventive programs should be continued at universities.