بررسي ويژگي هاي روانسنجي فرم كوتاه مقياس توانمندسازي در ديابت (DES-SF)

The Evaluation of Psychometric Properties of Diabetes Empowerment Scale (short form

هدف: ديدگاه هاي اخير ديابت بر نقش بيماران به اندازه نقش پزشك در كنترل و مديريت ديابت تاكيد دارند، بسته هاي مختلف آموزشي در زمينه توانمندسازي وجود دارد، اما قبل از اجراي آنها ارزيابي كفايت برنامه هاي آموزشي توانمندسازي ضروري است. مقياس توانمندسازي ديابت، خصوصاً فرم كوتاه آن يكي از مناسب ترين اين ابزارهاست. هدف از اين پژوهش بررسي ويژگي‌هاي روانسنجي فرم كوتاه مقياس توانمندسازي ديابت در ايران بود. روش: پس از تهيه و ترجمه پرسشنامه اصلي توسط سه مترجم دو زبانه و تاييد پرسشنامه توسط سه فرد مبتلا به ديابت، سه روانشناس و سه پزشكي كه با اين بيماران كار مي‌كردند، پرسشنامه در اختيار 200 بيمار مبتلا به ديابت در شهرستان شهريار قرار گرفت. براي محاسبه روايي از شاخص هاي روايي همگرا و روايي سازه (تحليل عاملي) و براي محاسبه اعتبار از بازآزمايي، تنصيف و آلفاي كرونباخ استفاده شد. يافته ها: نتايج تحليل عاملي با استفاده از روش هاي مولفه هاي اصلي چرخش واريماكس نشان داد كه پرسشنامه از 2 عامل تشكيل شده است. اين عوامل بيش از 91/69 درصد از واريانس كل را تبيين مي-كنند. روايي همگراي اين پرسشنامه با محاسبه ضريب همبستگي زيرمقياس هاي اين پرسشنامه با يكديگر و با كل پرسشنامه تاييد شد كه اين ضرايب بين62/0 تا 91/0 متغير و معنادار بودند (01/0 p < ).اعتبار پرسشنامه از طريق بازآزمايي، تنصيف و آلفاي كرونباخ به ترتيب ضرايب 89/0، 85/0 و 89/0 به دست آمد. نتيجه گيري: با در نظر گرفتن نتايج پژوهش، مي توان بيان كرد كه فرم كوتاه پرسشنامه توانمندسازي در ديابت به طور كلي مي تواند ابزاري معتبر و پايا در ارزيابي ميزان توانمندسازي در بزرگسالان ايراني مبتلا به ديابت باشد.

Objective: Recent approaches in diabetes consider the role of patients as significant as a clinician and emphasis on patient’s responsibility in control and management of diabetes. There are many different educational packages for empowerment, but Evaluation of efficacy of diabetes empowerment educational programs before implementing them is necessary. Diabetes Empowerment Scale (DES), especially in short form version is one of the most appropriate tools for this purpose, the aim of this study was assessment of psychometrics properties of DES-SF in Iran. Method:After preparing the original questionnaire, it was translated by three bilingual translators and endorse by three patients, three psychologists and three physictions whom work in diabetes field, Questionnaire distribute among 200 sample of patients whom where introduced by Shahriar Diabetes Association. The validity of the Questionnaire was investigated by convergent validity and exploratory factor analysis and reliability was investigated by test-retest, spilt- half methods and Alpha Cronbach coefficient. Results: Results of factor analysis of DES using Varimax rotation method, yielded 2 factors which explained 69.91% of the total variance. Convergent validity was confirmed by computing a correlation coefficient between subscales together and with total scale, which was significance between 0.62 until 0.91 (p < 0.01). And the reliability of the scale by test-retest, spilt-half and Cronbach Alpha, were consecutively 0.89, 0.85 and 0.89. Conclusion: Considering theresearchresultscan bestatedthatthe Diabetes Empowerment Scale (short form)generally is validand reliabletoolforevaluating ofthe Iranian adult empowerment.