مقايسه سبك‌هاي حل مسيله و باورهاي خودكارآمدي در دانش‌آموزان دوره دبيرستان مدارس نمونه و عادي

A Study of comparison between problem solving and self-efficacy styles among sample and common high-school students

اين پژوهش با هدف مقايسه سبك‌هاي حل مسيله و باورهاي خودكارآمدي در دانش‌آموزان دوره دبيرستان مدارس نمونه و عادي‌ شهر شبستر در سال تحصيلي 1391-1390 با استفاده از روش تحقيق توصيفي- پيمايشي انجام گرفت. جامعه آماري تحقيق شامل تمامي دانش‌آموزان دبيرستان‌هاي نمونه و عادي شبستر با تعداد 3839 نفر بود و حجم نمونه 350 نفر با استفاده از روش نمونه‌گيري طبقه‌اي نسبتي انتخاب شد. براي گردآوري داده‌ها از پرسشنامه‌ي خودكارآمدي عمومي شرر و سبك‌هاي حل مسيله كسيدي و لانگ استفاده شد. داده‌ها بوسيله نرم افزار SPSS و با استفاده از آزمون t مستقل، آزمون يومن ويتني تجزيه و تحليل شدند. يافته‌هاي پژوهش نشان داد خودكارآمدي در دانش‌آموزان دبيرستان‌هاي نمونه بالاتر از دانش‌آموزان عادي است. و هم‌چنين تفاوت معني‌داري بين اعتماد در حل مسيله و گرايش در حل مسيله در دانش‌آموزان نمونه و عادي به دست آمد.

The aim of the study was to compare problem solving styles and self-efficacy beliefs among sample and common high-school students in Shabestar Township in 2011-2012. The research method was descriptive-survey. The statistical population was all the students in both kinds of high-school, which added to 383q people. Using Morganʹs table the sample size 350 people. The sampling method was ratio stratified one. To gather the two standard questionnaires (Schererʹs public self-efficacy and Cassidy & Long problem-solving) were used. The descriptive and inferential statistics (t-test. And U-man Witney) were used to analyze the data using SPSS software. The findings showed that there was a significant difference between the two types of high-schools. The sample high-school students were higher in both self-efficacy and problem-solving.