الگوي ساختاري رابطه تناسب فرد ـ شغل، با فرسودگي هيجاني و نگرش‌هاي شغلي

The Structural Model of the Relationships of Person-Job Fit, with Emotional Exhaustion and Job Attitudes

اين پژوهش با هدف بررسي الگوي ساختاري تناسب فرد‌ـ شغل با فرسودگي هيجاني، رضايت شغلي و تعهد سازماني اجرا شد. روش پژوهش همبستگي و جامعه آماري پژوهش كاركنان شركت لاستيك دنا (800 نفر) بودند كه از ميان آنها با استفاده از نمونه‌گيري در دسترس 300 نفر انتخاب شدند. ابزارهاي سنجش شامل پرسشنامه تناسب فرد‌ـ شغل و پرسشنامه فرسودگي هيجاني (مولكي و همكاران، 2006)، پرسشنامه رضايت شغلي (اسپكتور، 1985) و پرسشنامه تعهد سازماني (اسپير و ون كاتش، 2002) بودند. تحليل داده‌ها از طريق ضريب همبستگي پيرسون، الگوسازي معادله ساختاري (SEM) و تحليل واسطه‌اي انجام شد. يافته‌ها نشان داد تناسب فرد‌ـ شغل با فرسودگي هيجاني رابطه منفي و معنادار (01/0P < )، اما با رضايت شغلي و تعهد سازماني رابطه مثبت و معنادار (01/0P < ) دارد. فرسودگي هيجاني نيز با رضايت شغلي و تعهد سازماني رابطه منفي و معناداري (01/0P < ) دارد. نتايج الگوسازي معادله ساختاري همراه با تحليل واسطه‌اي نشان داد؛ فرسودگي هيجاني نقش متغير واسطه‌اي پاره‌اي را در رابطه تناسب فرد‌ـ شغل با رضايت شغلي و همچنين رضايت شغلي نيز نقش متغير واسطه‌اي كامل را در رابطه فرسودگي هيجاني با تعهد سازماني ايفا مي‌كند.

This research was carried out with the aim of investigating the structural model of the relationships between person-job fit with emotional exhaustion, job satisfaction and organizational commitment. Research method was correlation and statistical population was the employees of Dena Tire Company (800 persons). Among them, 300 persons were selected with the use of convenience sampling. Measurement instruments consisted of person-job fit and emotional exhaustion questionnaires (Mulki et al., 2006), job satisfaction questionnaire (Spector, 1985) and organizational commitment questionnaire (Speier & Venkatesh, 2002). Data were analyzed with the use of Pearson’s correlation coefficient, structure equation modeling (SEM) and mediation analysis. Results revealed that there is a negative significant relation between person-job fit and emotional exhaustion (P < 0.01), but there are positive significant relationships between person-job fit with job satisfaction and organizational commitment. Also, there were negative significant relations between emotional exhaustion with job satisfaction and organizational commitment (P < 0.01). The results of structure equation modeling and mediation analysis showed that emotional exhaustion played the partial mediator role in the relationship between person-job fit with job satisfaction and also job satisfaction played the complete mediator role in the relationship between emotional exhaustion with organizational commitment.