رابطه جهت‌گيري مذهبي با ميزان تاب‌آوري و اميدواري در دانشجويان دانشگاه رازي

The Relationship Between Religious Orientation& Resiliency and Hopefulness among Students in Kermanshah Razi University

هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسي جهت‌گيري مذهبي با ميزان تاب‌آوري و اميدواري در دانشجويان دانشگاه رازي انجام شد. روش:روش مورد استفاده در پژوهش، توصيفي از نوع همبستگي بود. جامعه آماري پژوهش شامل تمامي دانشجويان دانشگاه رازي بود كه به روش نمونه‌گيري خوشه‌اي چند مرحله‌اي، نمونه‌اي به حجم 200 نفر (100 نفر دختر و 100 نفر پسر) انتخاب شد. ابزار جمع‌آوري داده‌ها شامل پرسشنامه‌هاي جهت‌گيري مذهبي، تاب‌آوري و اميدواري بود. براي تجزيه و تحليل داده‌ها از شاخصهاي آماري ميانگين، انحراف استاندارد، ضريب همبستگي و رگرسيون استفاده شد. يافته‌ها: تجزيه و تحليل داده‌ها نشان داد كه رابطه معني‌داري بين ميزان جهت‌گيري مذهبي با ميزان تاب‌آوري و اميدواري در دانشجويان وجود دارد. نتيجه‌گيري: بنابر اين، مي‌توان نتيجه گرفت كه شناسايي و اعتقاد به باورها و مناسك مذهبي مي‌تواند در افزايش ميزان تاب‌آوري و اميدواري موثّر باشد.

Aim: This study aims to investigate religious orientation and hopefulness among students in Kermanshah Razi University. Method: This study is of descriptive-correlative type. The statistical community is composed of all students in Kermanshah Razi University, which are selected in a random sampling manner. The sample included 200(100 male and 100 female students) from three colleges (literature, social sciences and agriculture).The data collection tools included religious orientation questionnaires, resiliency and hopefulness. To analyze data, average statistical indices, standard deviation, correlation coefficient and regression are used. Results: The analysis indicates a significant relationship between religious orientation, and resiliency and hopefulness among students. Conclusion: The authors of the survey conclude that identification and belief in religious beliefs and customs could play effective roles in increasing the amount of hopefulness and resiliency.